روایت جعلی حامی کشتار

درباره کاربست روابط ‌عمومی تاریک علیه ایران
برای آغاز هر جنگ، ابتدا باید دشمن را ساخت و یکی از تکنیک‌های تحقق این هدف، به‌کارگیری روابط ‌عمومی تاریک (Dark PR) است. اسراییل برای حمله به ایران نیازمند برجسته‌سازی داستانِ جعلی «دست‌یابی ایران به بمب هسته‌ای» بود؛ روایتی کلیشه‌ای که البته شاید هنوز برخی گروه‌های ناراضی از شرایط داخلی باورش کنند. اما باید آگاه بود که این سناریوی کلیشه‌ای، همان است که بارها و بارها در تاریخ سیاسی جهان، از جنگ امریکا علیه عراق و ویتنام گرفته تا کودتا در شیلی و گواتمالا تکرار شده، آن‌هم با تکنیک‌های ثابت از جمله:

روایت سلاح‌واره (Weaponized narrative):
یکی از عوامل موثر حمله امریکا به عراق در سال ۱۹۹۰ شهادت دختری به نام «نیره» بود که طی آن گفته بود سربازان ارتش عراق قاتل نوزادان کویتی‌اند. دو سال بعد مشخص شد که این، بخشی از کمپینیک کمپانی روابط ‌عمومی امریکایی به نام «Hill & Knowlton» بود که مسؤلیت اقناع افکار عمومی برای آغاز جنگ را برعهده داشت. امروز هم «بمب هسته‌ای ایران» به‌رغم اینکه حتی به گواه IAEA و DNI واقعیت ندارد، همان روایتی است که قرار است حمله به ایران را توجیه‌پذیر کند.‏

شیطان‌سازی (Demonization):
در این تکنیک، کشور یا نظام سیاسی مورد هجوم، به صورت «غیرانسان، بدوی، تهدیدآمیز برای تمدن» بازنمایی می‌شود. همان‌طور که دولت گواتمالا و رییس‌جمهورش «خاکوبو آربنز» در سال ۱۹۵۴ باید در قالب یک کمونیست خشن بازنمایی می‌شد تا کودتای سیا قابل دفاع باشد، امروز نیز ایران به‌مثابه یک جامعه سرسخت، بدقلق، سمج در مذاکره و افراطی بازنمایی می‌شود تا هزینه‌ حمله به این کشور در افکار عمومی امریکا و جهان کاهش یابد.

توجیه بشردوستانه (Humanitarian justification):
ایجاد دوقطبی میان ملت و دولت، یکی دیگر از آن تکنیک‌های ارتباطی است که به رژیم مهاجم کمک می‌کند در عین بمباران و کشتار، از انتقادات حقوق‌بشری نیز جان سالم به در ببرد. این دوقطبی که همیشه با ارسال پیام‌ دوستی برای مردمِ کشور مورد هجوم همراه است. باعث می‌شود روابط‌ عمومی تاریک، سفیدشویی شود ‌و تصویری بشردوستانه از رژیم مهاجم بازنمایی شود. به این ترتیب که سفیر اسراییل در سازمان ملل وقتی با انتقاداتی من‌باب کشته‌شدن غیرنظامیان مواجه می‌شود، این قتل‌ها را تحت عنوان پیامدهایی ناخواسته توجیه می‌کند.

هدف اسراییل از به کارگیری روابط ‌عمومی تاریک در جنگ فعلی واضح است: «ایران مقصرِ بروز جنگ است»؛ حال‌ آنکه حتی با نگاهی گذرا به تاریخ معاصر می‌توان به ساز و کارهای تولید این روایت جعلی پی برد و با سواد تاریخی/رسانه‌ای، مواجه‌های آگاهانه با جنگ داشت؛ جنگی که به بهانه سلاح هسته‌ای ایران آغاز شد اما خون شهروندان و تمامیت ارضی ایران را مورد هدف قرار داده است.

خصومت اسراییل با ایران، محتوایی نیست؛ به این‌ معنا که عده‌ای تصور کنند مشکل بر سر یک ایدئولوژی دینی یا صرفا مسائل هسته‌ای است. ریشه این آنتاگونیسم را باید در فرمِ ایران جست؛ تمدنی که ورای ایدئولوژی‌ها، می‌خواهد در آشوب‌ناک‌ترین حوزه جغرافیایی جهان و علی‌رغم تنهایی‌ استراتژیکش، مستقل و قدرتمند بایستد.

منبع: روزنامه اعتماد، یکشنبه ۱ تیر ۱۴۰۴

لینک کوتاه: http://khabarnegaranvaresane.ir/?p=20732