خبرنگاران چینی تبار سی ان ان: در آمریکا با نژادپرستی روبرو هستیم

این خبرنگار گفت: من به این چیز‌ها عادت دارم. فکر می‌کنم بهتر است بگویم دیگر (در برابر این برخوردها) کرخت شده ام، و در واقع این امر… همین ماه پیش بود که در منطقه‌ای محافظه کار -که آسیایی‌های خیلی کمی آنجا زندگی می‌کنند-کیم بریمن تهیه کننده سفیدپوست و همکارم از خودرو خارج شد و با عصبانت پرسید: «چرا همه می‌پرسند تو اهل کجایی؟» این حسی است که شما به آن عادت می‌کنید؛ این حس که (به این جامعه و این کشور) تعلق ندارید و با دشواری به کارتان ادامه می‌دهید. اما واقعیت این است که شما (به این جامعه) تعلق دارید، اما همیشه باید بجنگید و به مردم بگویید که متعلق (به اینجا) هستید؛ و این کار شما را خسته می‌کند، تحت فشار قرار می‌دهد و آزاردهنده است. شما دوست ندارید که احساس کنید در خانه خودتان بیگانه هستید. اما در بسیاری موارد این اتفاق می‌افتد.

مجری از خبرنگار مستقر در آتلانتا پرسید: شما گفتید که آسیایی‌ها مدت‌های طولانی اقلیتی بوده اند که نادیده گرفته شده اند و بخشی از آن به خاطر تصورات کلیشه‌ای است. اگر می‌خواهید کمی در این باره توضیح دهید.
امرا واکر گفت: بله، این تصور کلیشه‌ای و برداشت نادرست وجود دارد که همه آسیایی تبار‌ها (ی آمریکا) ثروتمند و تحصیلکرده هستند و اینکه ما مشکلی نداریم و بنابراین می‌توانیم با نژادپرستی کنار بیاییم. اما بسیار دور از واقعیت است. فکر می‌کنم گیانگ هم همینطور فکر می‌کند. خیلی از ما‌ها از روزی که متولد شدیم با نژادپرستی رو به رو بوده ایم. یادم می‌آید وقتی بچه بودم به خاطر ظاهرم، بچه‌های دیگر به من زور می‌گفتند. این باعث می‌شود ما در جامعه به نظر نیاییم. چون مردم فکر نمی‌کنند ما با نژادپرستی رو به رو هستیم و برای همین در بحث‌ها درباره نژادپرستی و نابرابری در آمریکا نادیده گرفته می‌شویم. همچنین فکر می‌کنم برخی از ما باید مسئولیت این امر را بر عهده بگیریم. منظورم آمریکایی‌های آسیایی تبار است. چون نوعی موانع فرهنگی هم وجود دارد. خیلی از ما طوری بزرگ شده ایم که سرمان را پایین بیندازیم، سر و صدا نکنیم، توجه‌ها را به خودمان جلب نکنیم. به عنوان فرزند یک زوج مهاجر، پدر و مادرم همیشه به من می‌گفتند همین که در این کشور متولد و بزرگ شده‌ای باید شکرگزار باشی؛ بنابراین فکر می‌کنم دیدن اینکه به تازگی آسیایی تبار‌های بیشتری درباره نفرتی صحبت می‌کنند که در طول زندگی شان در این کشور تجربه کرده اند، دلگرم کننده است. اما ما آسیایی تبار‌ها مدت خیلی زیادی سکوت کرده ایم.

http://khabarnegaranvaresane.ir/?p=6507