روزنامه‌نگاران از وصال روحانی نوشتند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از ایرنا؛ وصال روحانی، روزنامه‌نگار قدیمی که تا همین چند ماه پیش در روزنامه ایران فعالیت می‌کرد، پس از بازنشستگی، بیمار و در بیمارستان بستری شد و نهایتا به دلیل آمبولی حاصل از عمل جراحی در ۶۸ سالگی درگذشت.

وصال روحانی از جمله روزنامه‌نگاران، شریف، آرام، کم حرف و عکس‌گریز بود. او برادرزاده امید روحانی بازیگر سینما بوده است.

وصال روحانی، بسیار پرکار بود. او در روزنامه‌ی ایران در حوزه سینمای جهان، بین‌الملل و ورزش می‌نوشت.

او سال‌ها در مطبوعات و رسانه‌هایی همچون روزنامه‌های ایران و ایران ورزشی، مجله «دنیای ورزش»، روزنامه شرق و… می‌نوشت و نکته جالب اینکه همچون حمیدرضا صدر منتقد سینما هم بود و در مجلات سینمایی نیز قلم می زد.

در فراق فرزند فرزانه مطبوعات

محمد نوری، سردبیر سابق روزنامه ایران، با اشاره به درگذشت وصال روحانی نوشت: جامعه رسانه‌ای ایران هنوز در شوک کوچ غریبانه روزنامه‌نگار منتقد و نام‌آشنا، فؤاد شمس غوطه‌ور بود که ساعتی قبل خبر درگذشت یکی از مردان محبوب مطبوعات، وصال روحانی اندوه اهل قلم را دوچندان کرد.
در میان خانواده بزرگ مطبوعات کمتر کسی را می‌توان سراغ گرفت که از خوان دانش و هنر وصال روحانی بهره‌ای نبرده باشد.
همه لحظات عمرگرانمایه او در تحریریه‌ پرخاطره رسانه‌ها بویژه روزنامه ایران رقم خورد. بیش از سه دهه، دو نسل جوان و پابه سن گذاشته «ایران» از حضور و وجود گوهرین او به خود می‌بالیدند.

شخصیت رسانه‌ای وصال فقید از جهات زیادی منحصربه‌فرد بود، به گواهی ۴۰ سال دفتر آثارش، او نه تنها نویسنده‌ و مفسر چیره‌دست در دنیای ورزش بود بلکه منتقدی ژرف‌نگر در وادی هنر و سینما قلمداد می‌شد. در همان حال، مترجمی خوش‌ذوق بود که کام مخاطبانش را با تازه‌ترین آثار تحلیلگران و روزنامه‌نگاران، ‌مغرب‌زمین شیرین می‌کرد.

اغراق نیست اگر بگوییم، وصال روحانی در قامت یکی از پدیده‌های روزگار رسانه‌ای ما ظاهر شد.
بدون شک، نسل فردا با نگاهی حسرت‌آلود کارنامه آثار بی‌شمار این فرزند سختکوش رسانه را تورق خواهد کرد.

وصال روحانی افزون بر ویژگی تبحر در چند رسته رسانه‌ای، به فضیلت؛ حسن خلق در تعامل با همنوعان ، شرافت و صداقت در مناسبات حرفه‌ای و سخاوتمندی و فروتنی در عرضه دانش و تجربه ارزشمند خویش به نسل جوان شهره بود.
خبر فراق و فقدان این چهره نجیب رسانه، در روزگار عسرت مطبوعات ضایعه‌ای طاقت‌سوز است.

روزنامه‌نگاری که خستگی‌ را نمی‌شناخت

مسعود داودی، روزنامه‌نگار، در یاد وصال روحانی نوشت:

ساعتی پیش خبر رسید که وصال روحانی روزنامه‌نگار شایسته و خستگی‌ناپذیر دار فانی را وداع گفت.

وصال روحانی بیشتر به‌عنوان یک روزنامه‌نگار حوزه ورزش شناخته می‌شد، اما تبحر او در نگارش مطالب سینمایی، وجه دیگری از توانایی‌اش را نشان می‌داد.

افتخار آشنایی‌ام با وصال روحانی به چهل سال پیش برمی‌گردد؛ به مجله معتبر ورزشی آن سال‌ها، یعنی دنیای ورزش.

وصال روحانی شخصیتی منحصربه‌فرد داشت. کمتر کسی را می‌شد پیدا کرد که با او هم‌کلام و هم صحبت‌ شود و شیفته اخلاق نیکو و متانت و افتادگی‌اش نگردد.

در دهه شصت که امکان تماشای فیلم‌های جدید ویدیویی سینمای خارجی بسیار اندک بود، بیشتر بهانه‌های هم‌صحبتی‌ام با وصال، به تعریف او از جزییات فیلم جدیدی می‌گذشت که شب گذشته دیده بود. امکانی که به ابتکار و به واسطه دوستش‌ که آشنایی در یکی از سفارتخانه‌ها داشت میسر می‌شد.

وصال روحانی آنقدر در کار نویسندگی متبحر و توانا بود که کم نبود روزهایی که یک تنه تمامی مطالب مربوط به ویژه‌نامه‌های مناسبتی را آماده می‌کرد و به زیر چاپ می‌رساند.

او در کنار بزرگانی مانند زنده‌یادان پرویز زاهدی و تورج لارودی پشتوانه اعتباری مجله دنیای ورزش بود.

من نه در مقام یک رفیق، بلکه به عنوان یک روزنامه‌نگار شهادت می‌دهم که وصال روحانی از معدود روزنامه‌نگارانی بود که بدون هیچ چشم‌داشت و توقعی، در مطبوعات کشور قلم می‌زد. او همیشه حرمت، هویت، اعتبار و استقلال قلمش را به عنوان یک خبرنگار حرفه‌ای و مسئول، حفظ کرد.

با وجود اینکه تخصص اصلی‌ وصال روحانی اشراف مثال‌زدنی‌اش به مسایل ورزش بود، اما احاطه عجیب و حیرت‌انگیز او به مسایل سینمای جهان بود که او را در میان سینمایی‌نویسان هم خاص کرده بود.

وصال در تحلیل و نقد مسایل سینمای ایران نیز آنقدر آگاهی داشت که در مقام یک منتقد حرفه‌ای، نوشته‌هایش بسیار خواندنی و جذاب بود.

او با بزرگ‌منشی، مطالب سینمای جهان روزنامه‌ها را می‌نوشت و سخاوت‌مندانه، مثل یک خبرنگار جوان و پرانرژی، با مطالبش صفحات سینمایی روزنامه‌ها را خواندنی می‌کرد.

در باره وصال روحانی یک شوخی میان دوستان صمیمی او بود که می‌گفتیم: اگر آنقدر که وصال هر روز مطلب می‌نویسد ما رونویسی می‌کردیم، باز هم از او عقب می‌افتادیم!
خیلی سخت است به دوست چهل‌ساله‌ و رفیق عزیز سفر کرده‌ای که رفتنش را باور نمی‌کنی، بگویی روحت شاد باشد رفیق.

وصال روحانی آن قدر بر گردن مطبوعات ایران حق دارد و آن قدر نشریات مختلف کشور اعم از ورزشی و سینمایی از مطالب خواندنی‌اش سیراب شده‌اند که تا سالیان سال نمی‌توان کسی را همپا و همتای او یافت.

وصال در دوره‌ای هم افتخار همکاری‌اش را به من داد و در روزنامه بانی‌فیلم، هر روز دو صفحه از سینمای جهان می‌نوشت که جزو صفحات محبوب بانی‌فیلم بود.

لینک کوتاه: https://khabarnegaranvaresane.ir/?p=22146