یک خبرنگار حوزه سلامت: نقاط قوت و ضعف کادر درمان به صورت توامان در رسانه ها منعکس می شود

توجه رسانه ها به اطلاع رسانی دقیق، درست و تخصصی درباره کووید ۱۹ همچنان از مواردی است که این روزها خبرنگاران به ویژه در حوزه سلامت، باید آن را در اولویت کار خود قرار دهند تا در عین دادن هشدارهای لازم به مردم، آرامش روانی را در جامعه حفظ کنند. اما رسانه ها در این مدت، برای رسیدن به این تعادل، چه عملکردی داشتند؟خطوط قرمزی رسانه ای درباره چنین موضوع حساسی باید چگونه باشد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از شفقنا؛ مژگان زینلی پور خبرنگار حوزه سلامت خبرگزاری ایسنا توضیح می دهد: رسانه ها نقش اطلاع رسانی، بیم دهی منطقی و پیگیری اخبار را در این شرایط انجام دادند. هرچند که در این ماجرا خبرهای جعلی هم به وفور وجود داشت، اما فکر می کنم حضور به موقع رسانه های معتبر، اجازه نداد که این خبرهای جعلی شدت آسیب کرونا را بالا ببرند. او معتقد است در این دوران رسانه ها نقاط قوت و ضعف را به صورت توامان مطرح کردند. همانطور که اقدامات زیرساختی موثر گفته شد، نقاط ضعفی مانند مشکلات معیشتی پرستاران شرکتی، کمبود نیروی پرستار، عدم دسترسی به ماسک و لباس حفاظتی کافی برای کادر درمان در اوایل ورود کرونا و…. نیز منعکس شد و می شود.

زینلی پور در ابتدای صحبت های خود با اشاره به عملکرد رسانه ها در اطلاع رسانی ابعاد مختلف کرونا، توضیح می دهد: به نظرم رسانه ها در پاندمی کرونا در همه جای دنیا بسیار موثر بودند. زیرا این بیماری نوپدید بود و هیچکس اطلاعاتی درباره آن نداشت. عدم حضور به موقع رسانه ها می توانست وضعیت شیوع ویروس را در جهان به مراتب بدتر کند. در کشور ما هم رسانه ها و خبرنگاران حوزه سلامت، نقش بسزایی در اطلاع رسانی درباره چیستی و چند و چون بیماری کووید_۱۹ ایفا کردند. به عنوان کسی که سال هاست در حوزه سلامت فعالیت می کنم، شاهد بودم که حتی قبل از ورود کرونا به ایران، رسانه ها به خصوص رسانه های مکتوب و خبرگزاری ها وارد کار شدند و سعی کردند درباره وضعیت شیوع ویروس در چین، اطلاعات علمی و موثق کسب کنند.

او ادامه می دهد: در عین‌حال علاوه بر اطلاع رسانی، هدف این بود که مردم را وحشت زده نکنیم. بارها اعلام شد که کرونا قابل پیشگیری است و راه های پیشگیری در قالب خبر، مصاحبه، گزارش و … منتشر می شد. بعد از ورود کرونا به کشور هم، همه رسانه ها شروع به اطلاع رسانی کردند. فکر می کنم اگر میخواهیم ببینیم که رسانه ها در کجای ماجرای کرونا بودند، باید لحظه ای تصور کنیم که اگر این پاندمی رخ می داد و رسانه ای وجود نداشت، چه اتفاقی می افتاد؟ قطعا رسانه ها نقش اطلاع رسانی، بیم دهی منطقی و پیگیری اخبار را در این شرایط انجام دادند. هرچند که در این ماجرا خبرهای جعلی هم به وفور وجود داشت، اما فکر می کنم حضور به موقع رسانه های معتبر، اجازه نداد که این خبرهای جعلی شدت آسیب کرونا را بالا ببرند.

این خبرنگار حوزه سلامت درباره پرداخت رسانه ها به نقاط قوت و ضعف کادر درمان و نظام سلامت در این مدت بیان می کند: به هر حال در ایران، کرونا در شرایط خاصی شیوع پیدا کرد که هم خوب بود و هم بد. از طرفی حوزه سلامت یکی از اولویت های دولت بود و با کلید خوردن طرح تحول سلامت، بخشی از مشکلات زیرساختی این حوزه کاهش یافت. به عنوان مثال اضافه کردن تخت های بیمارستانی و افزایش شاخص تخت های بیمارستانی، تجهیز و مناسب سازی خانه های بهداشت و مراکز بهداشتی، پیگیری پرونده الکترونیک سلامت (هرچند کم) و انجام مقدمات الکترونیک شدن دفترچه های بیمه و … هرچند که شاید برخی از این اقدامات به طور کامل انجام‌نشد، اما حوزه بحران زده سلامت را به میزانی سامان داد. به همین دلیل مواجهه با کرونا را آسان‌تر کرد.

او توضیح می دهد: از سوی دیگر کمبود نیرو پرستار و دستمزدهای کم، مشکلاتی را هم ایجاد کرد. در این دوران رسانه ها نقاط قوت و ضعف را به صورت توامان مطرح کردند. همانطور که اقدامات زیرساختی موثر گفته شد، نقاط ضعفی مانند مشکلات معیشتی پرستاران شرکتی، کمبود نیروی پرستار، عدم دسترسی به ماسک و لباس حفاظتی کافی برای کادر درمان در اوایل ورود کرونا و…. نیز منعکس شد و می شود.

زینلی پور با اشاره به خط قرمز های رسانه ای در انتشار آمار و اطلاعات درباره کرونا بیان می کند: هر رسانه ای با توجه ب مشی خود با خطوط قرمزی مواجه است. از طرفی حوزه سلامت هم حساس است و در مواردی نمی توان همه اطلاعات را منتشر کرد. بلکه باید اطلاع رسانی بر اساس شرایط روانی جامعه، شرایط کشور و… انجام شود. البته در دوره کرونا با توجه به حساسیت موضوع، عدم اطلاع رسانی در زمینه خطوط قرمز مطرح شده، چندان امکان پذیر نبود. حتی توجه رسانه ها به موضوعاتی که ابتدا خط قرمز به حساب می آمدند، منجر به ارایه توضیحاتی از سوی مقامات شد. مثلا اظهار نظرهای مجازی و غیررسمی درباره تفاوت احتمالی آمار رسمی کرونا با آمار غیر رسمی و طرح بحث از سوی رسانه ها، باعث شد تا وزارت بهداشتی ها در برهه ای اذعان کنند که آمار غیررسمی از آمار رسمی بیشتر است که البته مبنای استدلال شان هم میزان تست قطعی بود.