هوش مصنوعی و آینده روزنامهنگاری
1 دقیقه خوانده شدهبه گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از سایت انتشارات ثانیه؛ در روزگاری که صنعت خبر برای دستیابی به پایداری اقتصادی و کسب اعتماد و ارتباط عمومی میجنگد، هوش مصنوعی، نسلی از دست اندکاران اخبار را شکل میدهد که علم را به هنر روایت خبر و تحلیل را به گزارشگری و ویرایش خبر اضافه میکنند. به کمک هوشمصنوعی، تشخیص محتوای دارای ارزش خبری، رفتار و نیازهای کاربران، تسهیل فعالیتهای گزارشگران و شخصیسازی محتوای خبری دیجیتالی، امکانپذیر شده است.
انتشارات ثانیه کتاب «هوش مصنوعی و آینده روزنامهنگاری، نوشته «جیسون ویتاکر»، ترجمه «مینو میرزایی»، را وارد بازار نشر کرد.
ویتاکر، رئیس دانشکده روزنامهنگاری در دانشگاه لینکلن و مینو میرزایی، دکترای مدیریت رسانه، و مدرس دانشگاه است. انتشارات روتلج، کتاب را در سال ۲۰۱۹ منتشر کرده است.
این کتاب بسیاری از دیدگاههای انتقادی در مورد غولهای فناوری را مطرح میکند؛ و اینکه فناوری چگونه الگوهای رفتاری ما را تغییر میدهد، بهویژه با در نظرگرفتن این مسئله که ما روزنامهنگاری را چطور به کار میگیریم.
تغییر مسیر از تولیدکنندگان رسانه به توزیعکنندگان، عواقب فوقالعاده مهمی در آینده روزنامهنگاری داشته است، اما این گفته بهمعنی قصد شرکتهای فناوریبزرگ برای خرد کردن رسانهها نیست؛ هرچند یکی از نتایج آن، از بین رفتن اعتماد به نفس در رسانههای اصلی بوده که نشان میدهد حوزه عمومی تا چه حد ناپایدار است؛ بهویژه در آشوبهای وسیعی که در برابر عقاید ریشهدار، شکل میگیرند، مانند آنچه که در رایگیری برای برگزیت یا انتخاب دونالدترامپ بهعنوان رییسجمهور رخ داد.
من با جزییات بیشتری در این کتاب شرح دادهام که دلایل نهایی این قبیل مشکلات در حوزه عمومی در رسانههای قدیمی ریشه دارد و نه فقط میل وافر حوزه عمومی به انحصار در اواخر قرن بیستم؛ گفتهام که سرعت و کارآیی که فناوری بزرگ با آن، خودکار شدن را تحت کنترل خود درآورده، به مقدار قابل تاملی، تغییرات رفتار عمومی را تحت تاثیر خود قرار داده است. (برگفته از مقدمه نویسنده)
درباره نویسنده:
جیسون ویتاکر رییس دانشکده روزنامهنگاری در دانشگاه لینکلن ۱۵ سال بهعنوان روزنامهنگار فناوری، مشغول فعالیت حرفهای بودهاست و نوشتههای زیادی در زمینههای روزنامهگاری و رسانههای دیجیتالی دارد. او در سال ۲۰۱۳ سردبیری مجموعه روزنامهنگاریآنلاین در آفریقا و در سال ۲۰۱۶ نویسندگی مجله تولید را برعهده داشت. این کتاب تازهترین اثر اوست (۲۰۱۹) که در آن اثرات رسانههای اجتماعی و هوشمصنوعی بر اموری مانند اخبار جعلی در عصر پساحقیقت را مورد مطالعه قرار میدهد.
درباره مترجم:
مینو میرزایی فارغ التحصیل رشته مدیریت رسانه، در مقطع دکتری است و افزون بر تدریس، ترجمه متون علمی در حوزه رسانه و تبلیغات نیز از علاقهمندیهای او محسوب میشود. تالیف را با کتاب خلیج فارس در سال ۱۳۸۷ آغاز کرد و سپس وارد وادی ترجمه متون علمی گردید. نخستین اثر ترجمه چاپ شده او چگونگی کارکرد تبلیغات خدمات عمومی در سال ۱۳۹۰ است. با ایران چهها که نکردند (۱۳۹۸) ترجمه دیگری از اوست که به¬تازگی منتشر شده و کتاب دیگری نیز با نام رسانههای الکترونیکی، گذشته، حال، آینده در دست چاپ دارد..
لینک کوتاه: http://khabarnegaranvaresane.ir/?p=16900