یک کارگردان تلویزیونی پاسخ می‌دهد؛چرا در اردبیل سریال تلویزیونی تولید نمی‌شود؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از مرزنیوز؛ محمدعلی دیده‌بان اظهار کرد: تقریباً بودجه کل یک سریال در اردبیل کمتر از دستمزد یک بازیگر درجه ۲ در تهران است و این تبعیض باورکردنی نیست اما واقعیت دارد.

وی با بیان اینکه اغلب همان دستمزدهای ناچیز هم با ماه‌ها تأخیر پرداخت می‌شود و گاه حتی این تأخیر تا بیش از یک سال هم به طول کشیده است، تصریح کرد: دومین مسئله در مورد عدم تولید سریال‌های سطح ملی در اردبیل، عدم تمایل برخی مدیران ارشد به تولید فیلم و سریال است.

دیده‌بان با بیان اینکه در سال‌های گذشته، سطح کمی و کیفی اردبیل در تولیدات تلویزیونی بالاتر از استان‌های هم‌جوار بود، ادامه داد: به‌خاطر طردشدن و حمایت نشدن، هنرمندان کلیدی این عرصه مثل نویسندگان و کارگردانان درجا زدند و افول در آثار آنها دیده می‌شود.

وی با بیان اینکه برخی از بهترین نیروهای استان اردبیل مهاجرت کرده‌اند یا خانه‌نشین شده‌اند، تشریح کرد: این موارد برمی‌گردد به اینکه مدیران ارشد مراکز سیاسی‌کار هستند و معمولاً تخصصی در حوزه رسانه ندارند و تجربه بیش از ۳۰ سال من در مرکز اردبیل گواهی بر این مدعا بوده و شنیده‌ها از دیگر مراکز و تهران نیز این نظر را تأیید می‌کند.

این کارگردان تلویزیونی با بیان اینکه کم‌اطلاعی ارزیابان و سیاستگذاران این عرصه چالش مهم و تأثیرگذار در حوزه فیلم‌سازی تلویزیونی اردبیل است، ادامه داد: اغلب این افراد هیچ اطلاعی از کم‌وکیف کار ندارند و در واقع غیر کارشناسانی هستند که در یک زمینه کارشناسی و حرفه‌ای نظر تعیین‌کننده و اغلب ناشیانه می‌دهند.

به گفته دیده‌بان، از دیگر مشکلات اساسی در این زمینه ضعف و ناکارآمدی شدید مراکز آموزشی مانند دانشگاه، انجمن سینمای جوان و مؤسسات خصوصی است که باید نویسنده، کارگردان و بازیگر تربیت کنند اما در ۲۰ سال گذشته نتوانسته‌اند حتی نصف انگشتان دست نیرو تربیت کنند.

مقررات دست‌وپاگیر و تنگ‌نظری برخی مدیران مشکل قابل تامل

وی اضافه کرد: نویسندگان، کارگردانان و حتی بازیگران مطرح امروز همان‌هایی هستند که ۲۰ سال پیش بودند و هنوز کسی که بتواند کار را ادامه بدهد، تربیت نشده است.

این کارگردان تلویزیونی تشریح کرد: یک نوع انحصارگرایی هم در مجموع دیده می‌شود که برخی از آن به مافیا تعبیر می‌کنند که البته شاید این لفظ درست نباشد ولی استنباط افکارعمومی این است چون افرادی هستند که از اولین مراحل تصویب کار عقد قرارداد تولید تا آخرین مراحل آن در همه پست‌ها هستند، یکجا ناظر هستند و هم‌زمان بازیگر و عوامل اجرایی نیز می‌باشند یعنی خودشان کار خودشان را تصویب می‌کنند و بر آن نظارت می‌کنند و آن را تولید می‌کنند و معمولاً کس دیگری را به آن حلقه راه نمی‌دهند و بالاترین دستمزد مجموعه را هم می‌گیرند و این یعنی تکرار چهره‌ها و تکرار سلیقه‌ها.

دیده‌بان با بیان اینکه مدیران باید به کار اهمیت بدهند و کارشناسان باید از میان باسوادان و صاحبان تجربه انتخاب شوند، تشریح کرد اینکه چون کارمند هستند و وقت اضافه دارند بیایند و کار هنرمندان مجرب را نقدوتحلیل کرده و آنها را بکوبند کار درستی نیست.

این کارگردان تلویزیونی با بیان اینکه بعضی مقررات دست‌وپاگیر و تنگ‌نظری برخی مدیران هم مشکلی دیگر بر مشکلات مراکز افزوده است، ادامه داد: برای نمونه نیروهای کارآمدی داریم که بیش از ۲۰ سال با مرکز همکاری داشته و کارهای ارزشمند و فاخری را تولید کرده‌اند که برخی از آنها از شبکه‌های استانی دیگر و شبکه‌های سراسری پخش شده و جوائزی را در جشنواره‌های ملی کسب کرده‌اند اما برای ادامه همکاری‌شان مسائلی مثل لزوم گزینش مجدد را گوشزد کرده‌اند و این تنگ‌نظری‌ها باعث می‌شوند که نیروهای کاربلد جذب مراکز صداوسیمای استان‌های دیگر یا تهران شوند.