کارشناس رسانه: افشای اطلاعات شخصی خلاف قوانین کشور است
1 دقیقه خوانده شده
وی ادامه داد: مجلات به دنبال عکس‌هایی از افراد مشهور بودند که به صورت نامحسوس و در موقعیت‌های خاص گرفته می‌شد. نیمی از کار یک پاپاراتزی این است که چگونه چهره‌های مشهور را پیدا کند و از آنها عکس‌های جنجالی بگیرد نیم دیگر این کار هم مهارت عکاسی است.
کارشناس حوزه رسانه بیان کرد: این افراد صرفا برای سرگرمی چنین کاری انجام می‌دهند ولی واقعیت این است که هرکدام از عکس‌هایی که عکاس‌های پاپاراتزی می‌گیرند، مشتری زیادی دارد از مجله‌های زرد پوشش‌دهنده زندگی افراد مشهور تا وبسایت‌های خبری و سرگرمی؛ حال اگر بخواهیم در مورد قانونی بودن یا نبودن آن صحبت کنیم باید بگوییم بستگی به این دارد که در مورد قوانین کدام کشور صحبت کنیم و پاپاراتزی‌ها هم چقدر به این قوانین پایبند باشند، مثلا در کشورهای اروپایی که قوانین سفت و سخت در خصوص مسئله حریم خصوصی وجود دارد، دست و پای این عکاس‌ها تا حدود زیادی بسته است و معمولا در موقعیت‌های خاص به صورت ناشناس و مخفیانه کار می‌کنند تا از قانون فرار کنند.
دهقانی عنوان داشت: کار پاپاراتزی‌ها باعث بحث و جدل بسیار می‌شود زیرا ممکن است باعث آسیب به زندگی افراد مشهور شود. البته گرفتن عکس از شخصی بدون اجازه او به عنوان تجاوز به حریم خصوصی محسوب می‌شود اما در مورد رابطه عدالتخواهی و پاپاراتزی باید گفت یکی از عمده‌ترین اهداف انقلاب اسلامی عدالت و اجرای قسط و عدل اسلامی است؛ شعارهای استقلال، آزادی و استقرار حکومت اسلامی بدون توجه به عنصر عدالت قابل تحقق نیست اکنون سئوال اصلی اینجاست اقداماتی که در قالب پاپاراتزی در ایران انجام می‌شود ارتباطی با مفهوم بلند عدالتخواهی دارد یا تنها این گروه با تاسی از مدل غربی به دنبال دیده شدن افراد مشهور هستند؟
وی تصریح کرد: آنچه در شرایط فعلی کشور توسط پاپاراتزی‌های سیاسی و امنیتی اتفاق افتاده تنها در حوزه فساد خودش را نشان داده اما باید به این نکته توجه کنیم که عدالتخواهی منحصر به حوزه فساد نمی‌شود همچنین باید اشاره کرد که عدالتخواهی با افشای اطلاعات و حتی پاپاراتزی‌گری تفاوت دارد اگر بنا باشد عدالتخواهی صحیح باشد باید در حوزه‌های مختلف از جمله آموزش عمومی که شامل آموزش و پرورش و آموزش عالی است نیز اقدام شود چون تحقق عدالت در امر آموزش متبلور می‌شود.
کارشناس رسانه تشربح کرد: آنچه توسط پاپاراتزی‌ها در حال اتفاق افتادن است بیشتر در حوزه افشای اطلاعات بوده و مبتنی بر یک‌سری داده‌ها است که غالبا سقم و صحت کافی را نداشته و این اقدام آسیب‌هایی را به همراه دارد و در آینده جلوه خوبی از تحقق عدالت را رقم نخواهد زد و کم کم باعث افشای اطلاعات خصوصی و شخصی و سایر اطلاعات می‌شود.
وی گفت: در کشور ما قانون سوت‌زنی به شکل مدون و مشخص نداریم اما در مقابل اصل ۸ قانون اساسی بیان‌کننده آن است که در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای همگانی بوده و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت است که برای آن مراتبی در نظر گرفته شده از جمله قلبی، زبانی، نوشتاری و عملی که مراتب زبانی و نوشتاری آن وظیفه آحاد مردم و دولت است و مرتبه عملی آن در موارد و حدودی که قوانین مقرر کرده تنها وظیفه دولت است و در اجرای امر به معروف و نهی از منکر نمی‌توان متعرض حیثیت، جان، مال، مسکن، شغل و حریم خصوصی و حقوق اشخاص گردید، مگر در مواردی که قانون تجویز کند.
دهقانی ادامه داد: آسیب دیگری که اقدامات پاپاراتزی‌ها می‌تواند داشته باشد در حوزه‌های فردی و شخصی است که باید مرز آنها با عدالتخواهی رعایت شود. درست است که اگر مسئولی ارزشها و قواعد حاکم بر جامعه را رعایت نکند باید با آن مقابله شود مانند کسانی که مصادیق اشرافی‌گری و بی‌توجهی به مستضعفین را در رفتار و گفتارشان رعایت نمی‌کنند اما عدالتخواهی و افشای اطلاعات مرز ظریفی دارند که باید به آن توجه و به دقت رعایت شود.
وی اضافه کرد: افشای اطلاعات و عکس شخصی خلاف قانون جاری کشور است و نباید به واسطه عدالتخواهی به ورطه افشای اطلاعات شخصی افراد وارد شویم همچنین یکی از مهم‌ترین مسائلی که در حوزه عدالتخواهی و حتی فساد باید به آن توجه کنیم این است که اقدامی انجام ندهیم که اثرات آن باعث کاهش سرمایه اجتماعی نظام شود مثلا به گونه‌ای مطالبه عدالت نکنیم که اثر آن باعث گسترش ناامیدی و یأس در اجتماع و افکار عمومی شود چراکه حداقل به طور قطع در کوتاه مدت اثر چندانی نخواهد داشت.
کارشناس مسائل رسانه در پایان خاطرنشان کرد: عدالتخواهی یکی از مهم‌ترین اهداف و شعارهای انقلاب اسلامی بوده و هست و اگر کسانی بخواهند آن را بنام خود مصادره کنند در واقع باعث گسترش روحیه غرض‌ورزی شده که در نهایت نباید کسانی با سخنان و اقداماتشان در جامعه فاصله بین مردم و مسئولین را زیاد کنند که این نوع عمل در نهایت باعث کاهش سرمایه‌های اجتماعی نظام در جامعه می‌شود.
About Author
