پاسخ امام به خبرنگار فرانسوی درباره زندگی خصوصی شان چه بود؟

در هفتم دی ماه سال ۵۷ خبرنگار روزنامه فرانسوی جمعه، شنبه، یکشنبه به حضور امام رسید و درباره زندگی خصوصی ایشان به گفت و گو نشست.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و جماران؛ در هفتم دی ماه سال ۵۷ مطابق با بیست و هفتم محرم سال ۱۳۹۹، خبرنگار فرانسوی روزنامه، جمعه، شنبه، یکشنبه در نوفل لوشاتو به حضور امام رسید و درباره زندگی خصوصی امام با ایشان به گفت و گو نشست که با هم این گفت و گوی شیرین را می خوانیم:

‌‌‌‌سؤال: ‌‌[‌‌ممکن است دربارۀ زندگی خصوصی خود از سال ۶۳ به بعد توضیحی بدهید؟‌‌]‌

‌‌جواب: ‌‌زندگی خصوصی من مثل زندگی خصوصی همۀ مردم عادی است. من طلبه ای هستم‌‎ ‎‌مثل سایر طلبه ها.‌

‌ـ ‌‌[‌‌سال های عمر خود را که دور از ایران بودید چگونه گذراندید؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌مدتی در ترکیه تبعید بودم ـ حدود یک سال ـ و بعد به نجف تبعید شدم و چهارده سال در‌‎ ‎‌عراق بودم و فعلاً هم آمده ام اینجا. در این مدت علاوه بر تدریس مسائل مذهبی، هر‌‎ ‎‌چند گاهی مردم را از جنایات شاه به وسیلۀ پیام و با سخنرانی آگاه می کردم. من در این‌‎ ‎‌مدت یک لحظه ساکت نبوده ام.‌

‌‌ــ ‌‌[‌‌چگونه فرانسه را به عنوان محل اقامت خود برگزیدید، و چگونه این محل (خانۀ) خاص را برای اقامت‌‎ ‎‌برگزیدید؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌اول قصد داشتم از راه کویت به سوریه بروم. دولت با اینکه ویزا داشتم راهم نداد و گفت‌‎ ‎‌احساس خطر می کند. حتی اجازۀ عبور تا فرودگاه را برای خود خطرناک خواند. به همین‌‎ ‎‌جهت آمدم در کشوری که اینچنین نباشد. و اگر بتوانم در کشوری اسلامی به فعالیت های‌‎ ‎‌الهی خود ادامه دهم خواهم رفت. آمدن ما به اینجا علت خاصی ندارد.‌

‌‌ــ ‌‌[‌‌شرایط دولت فرانسه برای اقامت شما در این کشور چه بود؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌دولت فرانسه هیچ گونه شرطی برای ماندن من نکرده است و من زیر بار هیچ شرطی که به‌‎ ‎‌ضرر ملت ایران باشد نمی روم. بله، در اوایل آنان از مصاحبات من جلوگیری کردند که‌‎ ‎‌آن هم رفع شد.‌

‎‌ــ ‌‌[‌‌برنامۀ روزانۀ زندگی شما چیست و چگونه است؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌بیشتر از شانزده ساعت کار می کنم. در اینجا نوع کارم با نجف فرق کرده است.‌‎ ‎‌مصاحبات، مذاکرات و گاهی سخنرانی، خواندن گزارشاتی که توسط عده ای تهیه‌‎ ‎‌می شود، بررسی نامه ها و تلگرافاتی که می رسد و گاهی جواب به آنها، کار روزانه ام را‌‎ ‎‌تقریباً تشکیل می دهد.‌

‌‌ـ ‌‌[‌‌پیام های خود را چگونه به ایران می فرستید؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌فعلاً توسط تلفن و اشخاص.‌

‌‌ــ ‌‌[‌‌این پیام ها چگونه به دست خبرنگاران می رسد؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌اوضاع ایران به صورتی است که نه تنها نظر خبرنگاران را جلب کرده، بلکه نظر مردم‌‎ ‎‌عادی را هم در همه جا جلب کرده است. چطور می شود که خبرنگاری مسائل ایران را‌‎ ‎‌دنبال کند و به اعلامیه ها دسترسی پیدا نکرده باشد!؟‌

‌‌ــ ‌‌[‌‌آیا به همۀ نامه های خود هر روز پاسخ می دهید؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌اگر لازم باشد جواب می دهم.‌

‌‌ــ ‌‌[‌‌آیا شما تماس هایی با مردم شهر نوفل لوشاتو دارید که بدانید در این شهر کوچک چه می گذرد؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌بعضی از آنان به اینجا آمده اند.‌

‌‌ــ ‌‌[‌‌آیا فکر می کنید که هرگز دوباره به ایران برگردید؟‌‌]‌

‌‌ــ ‌‌من هرگاه صلاح دانستم به ایران برمی گردم. برای من مکان مطرح نیست. آنچه مطرح‌‎ ‎‌است مبارزه بر ضد ظلم است. هر جا بهتر این مبارزه صورت بگیرد آنجا خواهم بود.