نگاه به خبرنگار نیازمند بازنگری

جمعه این هفته ۱۷ اَمرداد روز خبرنگار است و گفتنی بسیار. خبرنگار پایه اصلی رسانه است و رسانه مهم‌ترین رکن نهاد ارتباط اجتماعی. در جامعه سنتی همه چیز ساده بود، جمعیت کم و روابط چهره به چهره زیاد، لذا مردم به راحتی در جریان خبرهای شهر و روستای خود قرار می‌گرفتند. با رشد صنعت و توسعه شهرها و تمرکز جمعیت‌های میلیونی و صدها هزار نفری در شهرها، ارتباطات چهره به چهره کم و فرایند اطلاع‌رسانی سخت گردید؛ جامعه‌ی ساده سنتی تبدیل به جامعه‌ی پیچیده‌ای شد که در آن روابط رو در رو بسیار کاهش یافت، تقسیم کار پیچیده و تخصصی شد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از هورگان؛ مراکز صنعتی، تجاری و اداری کاملاً تغییر کردند و بسیار گسترده شدند از این جهت اطلاع یافتن از مسائل روز و آنچه با زندگی مردم گره خورده اهمیت بسیار بیشتری یافت چه اینکه اطلاع‌رسانی چهره به چهره به میزان زیادی کارکرد خود را از دست داد همانطور که کارکرد سایر نهادهای اجتماعی سنتی تغییر کرد. اینجا بود که از حدود ۴۵۰ سال پیش روزنامه به عنوان اولین رسانه تأسیس شد و توسعه یافت.

هم اکنون علاوه بر روزنامه، هفته‌نامه، فصلنامه و سالنامه شاهد فعالیت اطلاع‌رسانی گسترده خبرگزاری‌ها، پایگاه‌های خبری، شبکه‌های اجتماعی، تلویزیون‌ها و رادیوهای متعدد هستیم به طوری که خبررسانی لحظه‌ای شده است.

تولید خبر، گزارش، مصاحبه، مقاله و… را خبرنگاران و روزنامه نگاران و در اصطلاح ایرانی آن «اصحاب رسانه» انجام می‌دهند.

دست و بال خبرنگاران در کشورهای توسعه یافته که دارای حکومتهای دموکراتیک هستند به میزان زیادی باز است و با شفافیت اطلاع‌رسانی می‌کنند به طوری که در برخی موارد انتشار شفاف اخبار و گزارش‌ها، صاحبان قدرت سیاسی را مجبور به عذرخواهی از مردم و یا استعفا از مقام می‌نمایند اما در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، اصحاب رسانه با محدودیتهای زیادی روبرو هستند. اگر قوانین مطبوعات در ایران را که از حدود ۷۰ سال پیش به تصویب رسیده مطالعه کنیم در می‌یابیم که مداوماً دست و بال خبرنگار بسته و بسته‌تر شده. علاوه بر متن قوانین، دستورات فراقانونی صاحبان قدرت نیز موانع اطلاع‌رسانی را بیشتر و بیشتر کرده است. کم نبوده‌اند روزنامه نگارانی مانند میرزا جهانگیرخان صور اسرافیل، میرزاده عشقی و… که یا ترور شدند یا به چوبه دار آویخته گردیدند یا به زندان افتادند و محکوم به پرداخت جرائم نقدی شدند.

خبرنگاران عامل مشکلات، موانع، نارسایی‌ها، ناترازی‌ها و معضلات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی نیستند بلکه روی این آسیب‌ها نورافکن می‌اندازند تا توجه مردم، مدیران و دست‌اندرکاران را جلب کنند و راهکار پیدا شود و در جهت حل آنها بکوشند. نگاه به خبرنگار نیازمند بازنگری است. خبرنگار فعالی که وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهد باید توسط مدیران تشویق شود نه تهدید. تهدید خبرنگار پاک کردن صورت مسئله است نه حل آن.

برای همه اهالی رسانه به ویژه خبرنگاران عزیز اعم از مکتوب و مجازی از خداوند بزرگ سلامتی و موفقیت خواهانم. امید است در راستای رسالت سنگین اطلاع رسانی معتبر و مستند و آگاهی بخشی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی موفق و مانا باشید.

شاد و سالم و موفق باشید

لینک کوتاه: https://khabarnegaranvaresane.ir/?p=21090