ناهید کلانتری: چه خوب که لنز دوربین و قلم‌تان به سمت اهالی رسانه تنظیم شده است
1 دقیقه خوانده شده
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه؛ این بار گفت‌وگویی را با خانم ناهید کلانتری از فعالان رسانه‌ای استان البرز ترتیب داده‌ایم که حاصل این مصاحبه کوتاه، اختصاصی و صمیمانه در پی می‌آید:
لطفاً به عنوان اولین سئوال از بیوگرافی خودتان برای مخاطبین این پایگاه خبری بگوئید:
ناهید کلانتری، اصالتاً آذری زبان و ساکن نظرآباد هستم.
از چه زمانی به این حرفه علاقمند شدید و مشوق اصلی شما در این راه چه کسی بوده است؟
از سال ۱۳۸۹ با روزنامه سراسری اقتصاد پویا به سردبیری آقای ناصر مجرد ایرانی (بازنشسته کیهان) که خودشان استعداد من را کشف کرده و آن را پرورش دادند، فعالیت مطبوعاتی‌ام را شروع کردم و اکنون هم به عنوان خبرنگار بامداد البرز مشغول به فعالیت رسانه‌ای هستم. البته یک سال بعد از شروع فعالیتم تصمیم گرفتم از رسانه کناره‌گیری کنم. یکی از دلایل آن عدم وجود درآمد پایدار بود و دیگری هم قضاوت‌های نابه جای برخی از مردم و توقع بیش از حد برخی از مسئولین برای چشم پوشی از حقایق بود که با روحیاتم سازگار نبود. اما در همان روز حل مشکل مسکن معلولین بعد از پیگیری چندین ساله با انتشار یک متن کوتاهم به صورت معجزه‌وار باعث شد تا هم در ادامه این راه مصمم شوم و هم به کار خبر علاقه مندتر شوم. با هر سردبیری که کار کردم اعتقاد داشتند نوشتن و مطالبه‌گری در وجودم نهفته است و برای این کار ساخته شده‌ام. به عنوان مثال آقای مجرد با ۶۰ سال سابقه کار تاکید داشت به صورت حرفه ای این کار را ادامه دهم. آقای توانگر، آقای پرویزی و خانم عزیزی نیز از دیگر پیشکسوتان عرصه رسانه هم همیشه گفتند کار بلد و بی‌حاشیه هستم. (البته نظر لطف این عزیزان هست و به شخصه خودم معتقدم هر چه جلوتر می‌روم نیاز به آموزش و کسب سواد رسانه‌ای بیشتر دارم)
آیا خانواده شما با فعالیت‌تان در مطبوعات و رسانه موافق بودند؟ اکنون چه طور؟
بله. الحمدلله در خانواده‌ای بزرگ شده و زندگی می‌کنم که پشتیبانم بوده و معتقد هستند به هر شغلی مشغول شدیم رضای خدا و بنده خدا در آن به عنوان اولویت بوده و درآمدش هم حتماً باید حلال باشد.
از آثار مکتوب و چاپ شده‌تان برایمان بگوئید؟
نوجوان که بودم داستان‌های کوتاه می‌نوشتم و در مجلات دانشجویی در تبریز مثل اولدوزلار چاپ می‌شد اما فعلا بیشتر تمرکزم روی کار خبر گذاشته و تلاشم برای چاپ مقاله و غیره ندارم. شاید در آینده زندگی‌نامه خودم که تا حدودی نوشتم به صورت کتاب به رشته تحریر درآورم.
هم اکنون به چه کاری مشغولید؟
تنها فعالیت رسمی من در رسانه بوده و بعضی مواقع کمک به برخی ادارات و هیئت های ورزشی در بخش روابط عمومی است که آن هم به صورت کار خیر و کمک به آن مجموعه در پشت صحنه است که اصلا دوست ندارم نحوه همکاری‌ام مشخص شود.
با چه مشکلات و موانعی روبرو هستید؟
عدم وجود درآمد پایدار، نبود بیمه و امنیت شغلی و… چالش اکثر فعالان رسانه به شمار می رود.
علاقمندان به مطبوعات و رسانه چگونه می‌توانند در این عرصه موفق شوند؟
در هر کاری باید صداقت و رضایت خدا را در نظر گرفت. دوستانی که علاقه به فعالیت در عرصه خبر دارند بایستی بدانند این راه پر از چالش بوده و کوتاهی و سهل انگاری حقی به گردن خبرنگار خواهد گذاشت. تاکید می کنم مسئولین و مردم آبرو و حق و حقوقی دارند که باید به آنها دقت کرد مطمئن شوید و بعد بنویسید و انتشار دهید. آن ها هم باید بدانند ما اهالی رسانه نه باج گیر هستیم و نه مخبر و میرزا بنویس.
کدام یک از آثارتان به دلتان نشسته است؟
اصولا تهیه و انتشار هر خبری که به نفع مردم حتی اگر به ضرر خودم هم باشد، برایم دلنشین است. مثل همان رفع مشکل مسکن معلولین و مطالبه‌گری‌هایی که برای قشر آسیب‌پذیر باشد.
از خاطرات تلخ و شیرین خودتان را در این عرصه برایمان بگویید؟
فعالیت در رسانه همراه با اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری است که تلخ‌ترین آن تهیه خبر و پیگیری مشکلات بیماران پروانه‌ای و سقوط هلی‌کوپتر شهید رئیسی بود و از خبرهای خوب پوشش خبری قهرمانی بچه‌های مناطق محروم مثل محلات کم‌برخوردار نظرآباد در مسابقات ملی و جهانی است.
اگر مطلب خاصی از قلم افتاده بیان بفرمائید؟
تشکر ویژه از شما و رسانه‌ای که مختص به همکاران خبرنگار بوده و لنز دوربین و قلم تان را برعکس به سمت اهالی رسانه تنظیم کرده‌اید.
سخن پایانی:
همیشه بارها با خودم تکرار می‌کنم خدایا کمکم کن حرمت قلم و هر آنچه که می‌نویسد که بدان قسم یاد شده را حفظ کنم.
خبرنگار: الناز قنبری
لینک کوتاه: http://khabarnegaranvaresane.ir/?p=18434
About Author
