رحمانیان: تامین اجتماعی باید در دوران کرونا، تسهیلاتی برای بنگاه های رسانه ای قائل می شد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از ایرنا؛ مهدی رحمانیان، مدیرمسئول روزنامه شرق در بیان مطالبات اهالی رسانه از سازمان تامین اجتماعی، به شفقنا رسانه می گوید: بنگاه هایی مثل رسانه ها که در دوران کرونا آسیب جدی دیدند از لحاظ درآمد و هزینه در شرایط بدی قرار دارند و نیازمند توجه ویژه ای هستند. دولت و سازمان های دولتی باید تخفیفاتی قائل می شدند و تسهیلاتی به آن ها داده می شد. در چنین شرایطی کشورهای دیگر به بنگاه های رسانه ای که ناتوان در پرداخت هزینه ها می شوند، کمک می کنند.

او ادامه می دهد: سازمان تامین اجتماعی هم می توانست در پرداخت هزینه هایی چون حق کارفرما برای بیمه، تسهیلاتی را برای بنگاه های رسانه ای قائل شود ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد و اگر یک روز دیر بیمه کارکنان پرداخت شود با جریمه های معمول خودشان مواجه می شویم. البته ممکن است سازمان تامین اجتماعی در برابر چنین مطالبه ای بگوید که برای چنین اقدامی نیازمند بخشنامه و یا حتی مصوبه هستم و باید قانون وضع شود ولی ما انتظار داریم که قانون آن را هم وضع کنند.

رحمانیان می گوید: در روزنامه شرق ماهی ۷۰ الی ۸۰ میلیون حق بیمه کارفرما پرداخت می کنیم. گاهی پیش آمده که نتوانستیم به موقع آن را پرداخت کنیم و هنگام مراجعه برای پرداخت، جریمه آن را هم از ما گرفته اند.

مدیر مسئول روزنامه دیگری هم که به دلایل شخصی اجازه انتشار مشخصاتش را به ما نداد، ضمن قدردانی از سازمان تامین اجتماعی برای برگزاری جلساتی با اصحاب رسانه، در بیان مطالباتش از این سازمان می گوید: قبلاً مامور بیمه به روزنامه ها و نشریات مراجعه می کرد و تاکید داشت که تمام اعضای موجود در لیست بیمه، حضور داشته باشند. ما تاکید داشتیم که ذات کار خبرنگاری اینگونه نیست و خبرنگار نباید همواره پشت میز بنشیند. بلکه باید گزارش میدانی تهیه کند و در خارج از دفتر تحریریه مصاحبه بگیرد. ضمن اینکه کار روزنامه ها بعدظهر شروع می شود و تا ۱۲ شب ادامه دارد. به عبارتی بازرسان بیمه توجیه نبودند و می گفتند ما در ساعات اداری مراجعه می کنیم و موظفیم تا برای افرادی که در تحریریه حضور ندارند، غیبت رد کنیم.

او ادامه می دهد: این رویکرد ماموران بیمه باعث می شد تا بعداً مدیر روزنامه مجبور شود هم اصل بیمه و هم جریمه این غیبت ها را پرداخت کند. البته این مشکل تا حدودی، حداقل برای رسانه ما حل شد.

این مدیر مسئول می گوید: گاهی پیش می آید که در مجتمعی نشریه ای فعال و مالک آن مجتمع هم شخص مدیرمسئول است که دارای نشریات مختلفی می باشد. جابه جا کردن یک نشریه از طبقه ای به طبقه دیگر سبب می شود تا سازمان تامین اجتماعی درخواست تغییر کد کارگاه بدهد و یا هنگام مراجعه عنوان《کارگاه تعطیل است》را برایش بزند، این درحالی است که نشریه منتشر می شود و فعالیت دارد. از طرفی هم هفته نامه ها و ماهنامه ها با توجه به شرایط کاریشان شاید در هفته سه روز نیازمند حضور در تحریریه باشند ولی وقتی مامور بیمه در روزهای دیگر مراجعه کند، کارگاه را تعطیل اعلام می کند.

او تاکید می کند: این مشکلات بارها برای من و همکاران رسانه ای پیش آمده است. این درحالی است که مامور بیمه به جای تعطیل اعلام کردن کارگاه، می تواند در همان لحظه با مدیر مسئول آن رسانه تماس بگیرد.

این مدیر مسئول ضمن تاکید بر اینکه شغل خبرنگاری ذاتاً سخت و زیان آور است، انتقاد می کند: در کمیته بررسی کارهای سخت و زیان آور مستقر در وزارت کار و امور اجتماعی از نماینده های غیر مرتبط و ناآشنا با حوزه رسانه می خواهند تا درباره سختی کار رسانه نظر دهند که اکثراً سختی آن را تایید نمی کنند. این رویکرد سبب می شود تا خبرنگار پله های دیوان عدالت اداری را بارها طی کند و وقت و هزینه خود را برای اثبات این مسئله اختصاص دهد. در حالی که اگر سازمان تامین اجتماعی، وزارت کار و وزارت ارشاد اسلامی نمایندگانی آشنا با کار رسانه را در این جلسات بگذارند تا بتوانند اعضای کمیته را توجیه کنند، می تواند کمک کننده باشد.