ج٫ اردیبهشت ۷ام, ۱۴۰۳

خبرنگاران و رسانه

حاوی اخبار صنف خبرنگاران، اصحاب مطبوعات و رسانه های کشور

دولت مرجعیت رسانه‌ای را به داخل کشور باز گرداند

1 دقیقه خوانده شده
سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ در شرایطی برگزار شد که بسیاری از مردم، نهادها، فعالان سیاسی و بخش های مختلف حاکمیتی مطالبات زیادی از رئیس جمهور منتخب و دولت او دارند.
دولت مرجعیت رسانه‌ای را به داخل کشور باز گرداند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از ایرنا ؛ در این میان، رسانه ها به عنوان پل ارتباطی بین مردم و حاکمیت می توانند بازوی توانمند و تاثیر گذاری برای دولت هم باشند. به همین خاطر توجه دولت به خواسته ها و مطالبات آنان، قطعا در پیشبرد اهداف سیاستمداران تاثیر گذار است. اما این روزها مهم ترین خواسته اهالی رسانه از دولت سیزدهم چیست؟ مدیر مسئول «آرمان ملی» می گوید: در برخورد با پذیرش نقد و انتقاد نباید فرقی بین یک روزنامه با نگرش اصلاحی، مستقل و یا جریان اصولگرایی باشد. به عبارتی دولت جدید باید نگاه سلیقه ای و جناحی به رسانه ها را کنار بگذارد.

حسین عبداللهی، مدیر مسئول روزنامه آرمان ملی در بیان مطالبه رسانه ها از دولت سیزدهم به شفقنا رسانه می گوید:مطالبات رسانه ای از دولت سیزدهم را می توان در چند مبحث مطرح کرد. اول بحث حرفه ای و روزنامه نگاری است که بخشی از سیاست هم در درون آن قرار دارد. دوم مبحث اقتصادی و سوم در دل این مسئله دولت جدید انتقاد را به عنوان یک مولفه تاثیرگذار در اصلاح امور بپذیرد.

او ادامه می دهد: به گفته آقای رئیسی اگرچه فضای مجازی گسترش پیدا کرده، با این حال مطبوعات ظرفیت بالای خودشان را دارند. با توجه به نگاه رئیس جمهور نسبت به مطبوعات، باید تلاش کند تا زمینه و بستر مناسب برای بازگشت مرجعیت رسانه ای به داخل کشور فراهم شود. علاوه بر آن باید زمینه و بستر مناسب برای ایجاد نقد و انتقاد جهت برطرف کردن محدودیت ها بر سر راه انتشار اطلاعات و اخبار فراهم شود.

عبداللهی تاکید دارد که دولت باید در برخورد با رسانه ها تبعیض را بردارد. او می گوید: در برخورد با پذیرش نقد و انتقاد نباید فرقی بین یک روزنامه با نگرش اصلاحی، مستقل و یا جریان اصولگرایی باشد. به عبارتی دولت جدید باید نگاه سلیقه ای و جناحی به رسانه ها را کنار بگذارد. اگر ما بخواهیم انتقاد را به عنوان شاخصه اصلی بپذیریم، در مبحث حرفه ای می توان گفت صاحبان رسانه از خودسانسوری دور می شوند. به عبارتی باید یک امنیت روانی بر رسانه ها حاکم شود و رسانه در چارچوب قانون برای بیان انتقاد مصون باشد و با انتقاد رسانه ها به صورت سلیقه ای رفتار نکنند.

مدیرمسئول «آرمان ملی» با طرح این سوال که چرا باید افکار عمومی را رسانه های خارج از کشور هدایت کنند، می گوید: چرا رسانه های ما نباید افکار عمومی را درست هدایت کنند این درحالی است که نسبت به کشو دلسوزتر هستند. معتقدم نوسازی در ایجاد مرجعیت رسانه ای در کشور از جمله اولویت هایی است که رسانه باید تکلیف خودش را مشخص کند. دولت سیزدهم باید با تعامل سازنده با مطبوعات و دیگر رسانه ها مرجعیت رسانه‌ای را به داخل کشور باز گرداند. اگر نگاه امنیتی بر کار رسانه ای سایه بیندازد، به سمت خودسانسوری می رود و در کار رسانه احتیاط حاکم می شود و تاثیرگذاری پایین می آید. علاوه بر آن مخاطب رسانه های داخلی کم می شود و برای کسب اطلاعات و اخبار به سمت رسانه های خارجی می روند.

او ادامه می دهد: علاوه بر آن تعدد مراکز تصمیم گیری که گاهی با نگاه ها و برداشت های متفاوت از مسائل رسانه ها و مطبوعات هستند، کار را برای مدیران رسانه ها و نویسندگان سخت می کند. مسئله بعدی در بحث تعدد تصمیم گیری، تعاریفی است که وجود دارد. به عنوان مثال تعریف منافع ملی از نگاه صاحبان رسانه با برخی نهادها متفاوت است. من معتقدم باید رصد قانونی را به هیأت نظارت واگذار کنیم تا رسانه ها بتوانند براساس همان چارچوبی که قوانین برایشان مشخص کرده کار کنند.

این مدیر مسئول با اشاره به بحث اقتصاد رسانه می گوید: این بخش نیاز به یک نگاه حرفه ای دارد. مشکل مالی که در رسانه ها به‌خصوص مطبوعات وجود دارد، آرام آرام از آن ها رسانه های بی خطری ساخته است. اقتصاد رسانه چیزی نیست که بتوان توجیه کرد. ما الان در مطبوعات دغدغه تامین مواد اولیه( زینگ ، کاغذ و…) برای انتشار داریم، دغدغه توزیع داریم. یکی از شاخص های مهم مطبوعات این است که اگر قرار بر تاثیرگذاری شان باشد، باید دیده شوند. بنابراین اینکه برخی از شهرستان ها امکان ارسال روزنامه نیست، توجیه اقتصادی برایمان ندارد. باید سیاست توزیع مویرگی را در پیش بگیرند و وزارت ارشاد به رسانه هایی که دنبال کیفیت و تولید محتوا هستند، نگاه ویژه داشته باشد.

عبداللهی می گوید: مسئله بعدی رسانه‌های دولتی هستند. رسانه های دولتی نباید همه چیز را در انحصار خودشان بخواهند. ضمن اینکه قواعد و راهبردهای اطلاع رسانی حتی نظریه های توسعه ارتباطات به این امر رسیده اند که تبلیغ مستقیم رسانه‌های دولتی تاثیر مثبت ندارد و گاهی اثر معکوس هم می گذارد. لذا اگر قرار باشد صرفا دولت را تعریف و تمجید کنند، از حالت رسانه خارج شده اند وفقط بار مالی برای دولت دارند. رسانه های دولتی باید تکلیفشان را در عرصه اطلاع رسانی مشخص کنند، آیا می خواهند به تعریف و تمجید متعصبانه بپردازند یا به صورت حرفه‌ای عمل کنند؟

این مدیر مسئول تهیه و تنظیم ارتباطات با رسانه ها را مطالبه ای دیگر از دولت جدید می داند و می گوید: این ارتباطات باید هدفمند باشد و صرفا یک نگاه ابزاری به مدیران رسانه ها نباشد. در این زمان که هماهنگی بیشتری بین سه قوه وجود دارد، انتظار می رود هماهنگی بیشتری بین دولت و دستگاه قضا در نوع رفتارشان با رسانه ها باشد. مدیران رسانه ها را بی جهت مورد پرسش قرار ندهند که ناچار شوند به سمت خودسانسوری بروند. دولت باید جایگاه ویژه تری برای رسانه های منتقد قائل باشد تا از طریق این انتقاد، راهکارهای پیشنهادی را بیان کنند. نباید شفافیت را کنار بگذارد و یا در اطلاع رسانی تاخیر نداشته باشد بلکه باید در اسرع وقت به مسائل پاسخ دهد. علاوه بر آن نباید افکار عمومی را رها کرد. چون از یک طرف مثلا در سطح جامعه سخن از اعتراضات است و رسانه چیزی نمی گویند، از طرف دیگر مردم هم دچار دوگانگی می شوند. دوگانگی در اطلاع رسانی یک معضل اساسی برای دولت است. دولت باید اجازه دهد تا فعالیت حرفه ای رسانه انجام شود. رسانه نمی تواند در جایی که اعتراض و مشکل وجود دارد، بگوید هیچ خبری نیست. بلکه باید اطلاع رسانی دقیق و سریع انجام دهد. بی توجهی به این مسئله سبب تقویت شایعه می شود و افکار عمومی به سمت رسانه بیرونی سوق می دهد.

با این اوصاف افرادی که قرار است درباره رسانه و فضای آن در دولت جدید گمارده شوند باید دارای چه ویژگی هایی باشند؟ عبداللهی پاسخ می دهد: باید افرادی باشند که از لحاظ کار حرفه ای و عملکرد درست، شناخته شده باشند. مهم نیست از چه جناحی ، بلکه باید به شیوه های نوین آگاهی داشته باشند، نحوه ارتباط با منتقد دولت را بدانند، معضلات رسانه ها را هم خوب بشناسند و… . باید با شیوه درست اقناع افکار عمومی، فرهنگ جامعه، نگاه های مختلف در رسانه آشنا باشند و ظرفیت پذیرش انتقادات را داشته باشند و پل ارتباطی بی واسطه ای با رئیس جمهور باشند. نه اینکه برداشت های یک سویه خود را به رئیس جمهور ارائه دهند و در صدد شکل دهی و مهندسی افکار دولت در مسیر خاص خود خواسته باشند.

او ادامه می دهد: شاید رئیس جمهور نتوانند همه مسائل را رصد کنند. لذا کار رسانه ای دولت باید با افرادی باشد که انگیزه و گرایش خردورزانه ای نسبت به انتقاد داشته باشند، امکان برخورداری از رسانه های منتقد را به خوبی بدانند، با آن‌ها عادلانه رفتار کنند ، نقش اصلی بین مردم، رسانه و رئیس جمهور را به خوبی ادا کنند و خلاقیت ها و روش های ارتباط با مدیران رسانه و نویسندگان را بدانند.

عبداللهی می گوید: دولت باید استراتژی جامع رسانه ای داشته باشد. از پراکنده گویی، تعدد مراکز و… دوری کند. علاوه بر رسانه های مکتوب با رسانه های مجازی هم تعاملی سازنده داشته باشد.به عبارتی بخش اطلاع رسانی دولت، مجمع الجزایر اداره نشود بلکه مجموعه هماهنگی باشد که برای پیشبرد اهداف دولت تلاش کند. بحث دیگر دسترسی آزاد به اطلاعات و اخبار است. محرمانه دانستن بی جهت برخی از مسائل می تواند ضربه به منافع ملی بزند. بازسازی اعتماد مردم نیازمند رعایت این موارد است. سرمایه اجتماعی می تواند توسط شفافیت رسانه ای بازسازی شود. حال که منتقدان آقای رئیسی دوست دارند به ایشان در رسیدن به وعده های انتخاباتی شان کمک کنند، بهتر است استقبال شود تا نارسایی های بخش اجرایی بدون سوء تفاهم بیان شود.

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *