د٫ شهریور ۲۶ام, ۱۴۰۳

خبرنگاران و رسانه

حاوی اخبار صنف خبرنگاران، اصحاب مطبوعات و رسانه‌های کشور

خبرنگاران با اسلحه قلم و رسانه خود با بمب‌ها می‌جنگند

1 دقیقه خوانده شده
شاید سختی‌هایی که یک خبرنگار متعهد تحمل می‌کند، برای خيلی از افراد قابل‌درک نباشد، ولی با توجه اهمیت رسانه می‌توان گفت که تأثیر رسانه‌ها از گلوله‌ها و بمب‌ها بیشتر است.
خبرنگاران با اسلحه قلم و رسانه خود با بمب‌ها می‌جنگند
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از خبرگزاری فارس؛ خبرنگاری شغل عجیبی است. شاید خیلی‌ها فقط خبرنگار در قاب تلویزیون برای تهیه گزارش‌هایی مانند مصاحبه با دولتمردان، هنرمندان، فوتبالیست‌ها و مردم دیده باشند؛ اگر به این صورت به آن نگاه شود، یک شغل جذاب و راحت به نظر می‌رسد.
ولی روی دیگری نیز وجود دارد، تقریباً ۹ یا ۱۰ ماه پیش بود که تصاویری عجیب و دلخراش در رسانه‌های دنیا منتشر شد که من را نیز مانند همه مشاهده‌کنندگان دیگر حیرت‌زده کرد؛ اما این تصاویر چه چیزی را نشان می داد؟ 
تصاویری از کشتار مردم بی‌گناه غزه که مظلومیت مردم غزه و جنایت‌کاری ژریم صهیونیستی را نشان می‌داد.
فارغ از اینکه چه کسانی این جنایت‌ها را انجام داده‌اند، نکته قابل‌توجه کسانی هستند که این تصاویر و فیلم‌ها را منتشر کرده‌اند، به‌راستی آن‌ها چه کسانی بوده‌اند؟افرادی که باور به یک رسالت بزرگ یعنی جستجوی حقیقت و آگاهی بخشیدن به افراد داشته‌اند. کسانی که در سخت‌ترین شرایط و جایی که حتی امکان ازدست‌دادن جانشان وجود داشته، دست از اعتقاد خود برنداشتند؛ به‌عبارت‌دیگر آن‌ها سعی و تلاش در معرفی ظالم و مظلوم، حق و باطل‌ داشته و صدای مردم را به گوش مسئولان می‌رسانند. حال شاید سختی‌هایی که یک خبرنگار متعهد و با اعتقاد راسخ به حقیقت تحمل می‌کند، قابل‌درک‌تر باشد. در حقیقت سلاح قلم و رسانه خبرنگاران از بمب‌های ظالمان جهان قدرتمندتر است.
این روزها شاید کمتر کسی باشد که با اهمیت رسانه آشنا نباشد، در حقیقت تأثیر رسانه‌ها از گلوله‌ها و بمب‌ها بیشتر است. حجت‌ الاسلام حبیب‌الله غفوری امام‌جمعه کرمانشاه در مراسم گرامیداشت روز خبرنگار تعبیر زیبایی داشته است که اداره دنیا دست رسانه‌هاست؛ در حقیقت خبرنگاران موجب شکست رژیم جنایت‌کار صهیونیستی با وجودداشتن تجهیزات نظامی قوی و پیروزی مردم غزه و محور مقاومت شده‌اند.
زمانی که برای اولین‌بار در مراسم گرامیداشت روز خبرنگار در جمع گروه بسیاری از اهالی رسانه حضوریافتنم، شاهد حال و هوای متفاوتی بودم.در تقویم ما به مناسبت روز شهادت محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی مستقر در شهر مزارشریف افغانستان، به همراه ۸ نفر از کارکنان سرکنسولگری ایران در این شهر توسط عوامل گروه طالبان در ۱۷ مردادماه سال ۱۳۷۷ به نام روز خبرنگار نام‌گذاری شده است. در حقیقت تا مدت‌ها از سرنوشت این ۹ نفر اطلاعی در دسترس نبود، تا این که پیکرهای آنان را در یک گور جمعی در خرابه‌های پشت کنسولگری پیدا کردند.
در این مراسم چند تن به نمایندگی از خبرنگاران و اصحاب رسانه از درد دل‌ها و دغه‌دغه‌های خود با مسئولین سخن گفتند.فردی از دیده‌نشدن و کم‌لطفی مسئولان نسبت خبرنگاران گلایه‌مند بوده و خواهان توجه به این قشر در تمام طول سال و نه فقط یک روز بود.فرد دیگری از رفتار جناحی برخی از مسئولان با خبرنگاران با ناراحتی یاد کرده و خواهان رفتار یکسان با همه جناح‌های سیاسی بود.یکی دیگر از مسائل و مشکلات خبرنگاران نظیر معیشت، مسکن و بیمه خبرنگاری سخن گفته و خواهان رسیدگی آن‌ها بود. فرد دیگری دغدغه‌مند مشکلات موجود استان بوده است و انتقادات تندی را مطرح کرد، خواهان پاسخگویی مسئولان بود.
دیگری از رسالت خبرنگاران مبنی بر حقیقت‌جویی، اطلاع‌رسانی صحیح و به‌موقع سخن گفته و خواهان همکاری مسئولان در جهت انجام این مسئولیت مهم و حساس است.
نکته‌ای شاید باید بیشتر موردتوجه قرار می‌گرفت، این بود که در هنگام انتقادات جانب انصاف باید رعایت شود و همه اهالی رسانه با اتحاد و همدلی، تمام تلاش خود را برای حل مشکلات موجود به کار بگیرند؛ زیرا آن‌ها از مؤثرترین افراد در جامعه‌ امروز هستند.حال با قشری آشنا شدم که با وجود مشکلات فراوان در زمینه‌های مختلف رسالت خود مبنی بر آشکارسازی حقیقت را رها نکرده و با تمام توان این راه را ادامه می‌دهند.
حال دیگر شنیدن اینکه از آغاز جنگ نسل‌کشی رژیم صهیونیستی به غزه از هفتم اکتبر تعداد شهدای خبرنگار فلسطینی به ۱۷۲ نفر رسیده است، دیگر برایم مفهوم دیگری دارد. اکنون بهتر درک می‌کنم معنای سخن سید شهیدان اهل‌قلم سید مرتضی آوینی را که در فتح خون گفته است: «در این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه بشریت… نومید مشو که تو را نیز عاشورایی است و کربلایی که تشنه خون توست و انتظار می‌کشد تا تو زنجیر خاک از پای اراده‌ات بگشایی و از خود و دلبستگی‌هایت هجرت کنی… و فراتر از زمان و مکان، خود را به قافله سال شصت و یکم هجری برسانی و در رکاب امام عشق به شهادت رسی».آری، شهید آوینی درست می‌گوید، جز عشق چیز دیگری نمی‌تواند توان تحمل مشکلات و ادامه این راه را به این عاشقان حقیقت دهد.

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *