به اندازه یک نفس!

مهر مادری این بار روی سکوهای یک ورزشگاه شلوغ و پر سروصدا تجلی می‌کند، جایی که فاطمه خواجه‌پور عکاس ورزشی سیرجانی در ورزشگاه یزد روی پا ایستاده و در تلاش است از فاصله دور روایتگر صحنه‌های مسابقه باشد و دخترکش امن و آرام در آغوشش خوابیده است، او فاصله مادر و فرزندی را به نمایش گذاشت، به‌اندازه یک نفس!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از فارس؛ مهر مادری این بار روی سکوهای یک ورزشگاه شلوغ و پر سر و صدا تجلی می‌کند، جایی که فاطمه خواجه‌پور عکاس ورزشی سیرجانی در ورزشگاه یزد روی پا ایستاده و در تلاش است از فاصله دور روایتگر صحنه‌های مسابقه باشد.در آن جو و هیاهوی ورزشی و در میان سوت‌وکف‌ها و تشویق‌ها دخترکی آن‌قدر آرام در آغوش مادرش خوابیده که انگار این صحنه‌ها را بارهاوبارها دیده و برایش تازگی ندارد. وقتی این صحنه زیبا در فضای مجازی چرخید و به دستم رسید، فکر می‌کردم عکاس یزدی است، تحسینش کردم. اما امروز زمانی که متوجه شدم از سیرجان خودمان است سعی کردم با این مادر عاشق گفت‌وگویی داشته باشم.

فاطمه عاشق بچه است، همان اول مکالمه تلفنی این را گفت و ادامه داد: دخترم پناه همیشه با من است، از زمانی که در وجودم دست‌وپایش شکل می‌گرفت و خون در رگ‌هایش می‌آمد، با من به ورزشگاه آمده. ما حتی با هم توپ را بغل کردیم.وی اضافه کرد: پناه ۵ ماه دارد، فقط زمانی که بخیه داشتم استراحت کردم، همه این مدت پا به پایم آمده، ورزشگاه و محیط کار برایش امنیتی به‌اندازه آغوش خودم دارد.وی با ابراز گلایه از برخی قضاوت‌ها ابراز داشت: خیلی‌ها گفتند چطور مادری هستی که بچه را به آن فضا بردی! شاید نمی‌دانند که من به‌اندازه زیادی وابسته فرزندم هستم و فضای خطر را برای او درک می‌کنم.خواجه‌پور اضافه کرد: پناه به سروصدای ورزشگاه واکنشی نشان نمی‌دهد، اگر اذیت می‌شد که این‌طور راحت نمی‌خوابید.

وی به ابراز محبت بخش دیگری از مردم به این ویدئو را هم پاسخ داد و گفت: در دوران حرفه‌ای و زندگی خبری خیلی سختی کشیدم اما لحظه‌ای که شرایط مناسبی نداشتم و به‌واسطه اینکه نگذاشتند وارد زمین بشوم و کارم را انجام بدهم عصبانی بودم، تصویری منتشر شد که هیچ‌وقت متوجه نشدم چه کسی آن را گرفت و چطور شد که تا این اندازه فراگیر شد.وی عکاسی را از علاقه‌های زندگی‌اش دانست و بیان کرد: کارم را از سال ۹۷ شروع کردم، اوایل متنی می‌نوشتم اما رفته‌رفته به سمت عکاسی خبری، تصویر برداری، تدوینگر خبری و موشن رفتم. البته یک آنلاین‌شاپ هم دارم که آن را هم با وجود دخترکم انجام می‌دهم.خواجه‌پور اضافه کرد: خانم‌ها می‌دانند تا یک لباس دوخته می‌شود چقدر دوندگی دارد، همه آن را با پناه انجام می‌دهم و عکاسی آن را هم برعهده دارم.وی فرزند را ثمره شیرین و میوه باطراوت زندگی خواند و ابراز داشت: با کسی صحبت می‌کنید که بچه را عاشقانه دوست دارد، وقتی باردار بودم، دوست داشتم دوقلو یا چهارقلو داشته باشم.وی از همراهی همسرش در این مسیر سخت سخن به میان آورد و تصریح کرد: همسرم فرهنگی است و با این موضوع منطقی برخورد و حمایت کرده است.اولین بانوی عکاس و تدوینگر خبری شهرستان سیرجان اضافه کرد: خانواده خودم، خانواده همسرم و حتی همسرم در شهرستان هستند و می‌توانند پناه را نگه دارند، اما دوست دارم از خودم جدا نباشد.وی در بخش دیگری از سخنان خود با ابراز گلایه از مسؤولان سالن ورزشی گفت: من باید در کنار زمین باشم و عکاسی کنم، نه در میان تماشاگران!

این تصویر از بانوی رسانه‌ای استان کرمان چنان حک و ماندگار شده که در دنیای عکاسی فراموش نخواهد شد … تو فاصله را بیش از هر کس می‌شناسی، به‌اندازه یک نفس!*

عکس‌ها: سید حسین موسوی و طاهره ایران‌پور

لینک کوتاه: https://khabarnegaranvaresane.ir/?p=18480