آیا اصحاب رسانه در لیست واکسن قرار می گیرند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از راه دانا؛ هیچ رویدادی را نمی‌توان یافت که خالی از خبرنگاران باشد؛ بدون هیچ چشم داشتی در صحنه‌ها حضور دارند تا روایت‌گر لحظات تلخ و شیرین روزگار باشند.

از زمانی که میهمان ناخوانده یعنی کووید ۱۹ به طور ناگهانی وارد کشور شد نه تنها کادر درمان را که نیروهای خدومی که هیچگاه در هیچ زمانی به چشم نمی آیند اما همیشه در خط مقدم حضور دارند و خطر را به جان خریده اند درگیر کرد.

آری خبرنگاران، گمنام‌ترین افراد در عرصه مبارزه با ویروس کرونا بودند که تمام فعالیت‌های خود را در این دوران، بدون هیچ گونه چشم داشتی در عرصه سلامت و کمک به سلامت جامعه و مردم انجام دادند.

*خادمان پرتلاشی که هیچگاه به چشم نیامدند

مهین نامجو خبرنگار راه آرمان: تلاش خبرنگاران در روزهای شیوع ویروس کرونا که هم‌پای مدافعان سلامت به عنوان مدافعان اطلاع رسانی، از روزهای اول شیوع ویروس کرونا پای کار بوده و با تلاش و مجاهدت خود، اخبار را لحظه به لحظه به اطلاع مردم رساندند.

آنان با توجه به عالم گیر بودن و نیاز به بحث فرهنگ سازی در شیوع ویروس کرونا، در صف اول قرار گرفته و علاوه بر همیاری مدافعان سلامت، برای اطلاع رسانی حفظ جان مردم نیز تلاش کرده‌اند.

این قشر همیشه و همه جا حضور داشته است، گاهی اوقات با گان و گاهی اوقات حتی بدون گان در تمامی صحنه ها خوش درخشیده است، دوشادوش کادر درمان در بیمارستان ها، دوشادوش مسئولین بلندپایه کشوری، استانی و شهری، او جان خود را در طبق اخلاص گذاشته و رسالت خود را به نحو احسن انجام می دهد اما بیشتر اوقات به چشم نیامده است.

خبرنگاران در روزهای شیوع ویروس کرونا بیشتر از تمامی اقشار، احساس مسئولیت کردند و در عرصه‌ها حضور یافتند؛ و در خطرناک‌ترین محیط‌های کرونایی همانند بخش‌های کرونایی بیمارستان‌ها و غسالخانه‌ها برای تهیه گزارش ونشان دادن واقعیت‌ها، جان خود را به خطر انداختند و در عین حال، در روزهای تعطیل و با دورکاری تمام افراد، خبرنگاران به فعالیت خود هم‌چنان ادامه می‌دادند تا مردم را آگاه‌تر سازند.

به نظر من اگر این قشر خدوم و پر تلاش نبود شاید این بیماری و خطرات آن به همگان معرفی نمی شد، اگر آنان نبودند شاید کسی شاهد تلاش و از جان گذشتگی کادر درمان هم نمی شد.

تمامی حوادث خوب و بد توسط این قشر به اطلاع همگان می رسد، آنان نیز خادمانی هستند که گوش به فرمان ولایت بوده و هستند و در همه جا و همه مکان خود را به موقع و حتی زودتر از مسئولان می رسانند تا انعکاس خبری خوبی داشته باشند.

بارها خود را به امواج بلا سپرده اند تا دیگران آسیب نبینند، و در این راه گاهی اوقات طعمه بلا هم شده اند اما هیچگاه از سختی کار گلایه نکرده و نمی کنند، زیرا به شغل خود عشق می ورزند و به آن ایمان دارند.

در زمان وقوع بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله برای اطلاع همگان سریعتر از هر مسئول خود را به محل می رسانند و مردم را از حوادثی که در این مناطق پیش آمده خبر دار می کنند و بیشتر اوقات آنان فرشتگان نجات صدها و شاید هزاران هزار انسان می شوند.

سلاح آنان آنقدر قوی است که می تواند یک کشور را به ورطه نابودی و بالعکس به پیروزی و سربلندی بکشاند، اما این سربازان امام زمان (ع) همیشه سعی کردند از سلاحشان که همان قلم و دوربین است در راهی استفاده کنند که فرمانده آنان ولایت فقیه امر می کند.

بالاخره اینکه آنان هستند که به ثبت وقایع می پردازند، ببایید برای یک لحظه شده چشمانمان را ببندیم و منطقی فکر کنیم که اگر این خبرنگاران و اصحاب رسانه نبودند چه پیش می آمد.

خبرنگار از اقشاری است که کمتر دیده می شوند، و برای حمایت از آن‌ها کمتر اقدام می کنند، اما در پس همه این ندیدن‌ها و بی توجهی ها و سختی ها همیشه به یاد مردم هستند و تمام تلاش خود را می کنند تا اطلاعات دقیق و صحیح به دست مردم برسد.

البته ناگفته نماند که متاسفانه از خبرنگاران فقط در روز ۱۷ مرداد یادی می شود آن هم بسیار اندک در ۱۲ ساعت از یک روز و دوباره به فراموشی سپرده می شوند تا ۱۷ مرداد سال بعد….

*عدم حمایت وزارت بهداشت از قشر خبرنگار در این شرایط کرونایی

عباس عباسپور مجری سیما: از زمان شیوع ویروس منحوس کرونا برنامه های متفاوتی از سوی صدا و سیما تدوین، تهیه و اجرا و اطلاع رسانی شد.

در صدا و سیمای مرکز کرمان افراد زیادی به بیماری کرونا مبتلا شدند، در برنامه ها مدام با مسئولان پزشکی و کادر درمان و میهمانان مختلفی جهت اطلاع رسانی در ارتباط هستیم همین ارتباط باعث شد تا در رادیو دو نفر از همکاران در اثر ابتلا به بیماری به رحمت خدا رفتند و مجریان مختلفی از رسانه ملی متاسفانه مبتلا شدند.

من در گفتگوی ویژه از ابتدای شیوع برنامه هایی با کادر پزشکی، پلیس، مسئولان ونهادهای مختلف که در شرایط موجود دخیل بودند در ارتباط بودم و وقتی وارد استودیو می شویم فضا وکیوم و سرپوشیده است به لحاظ اینکه سر و صدا وارد استودیو نشود و این ابتلا به بیماری را دو صد چندان می کند در رادیو هم به دلیل اینکه استودیوها و فضا کوچکتر هستند شرایط ابتلا خیلی بالاتر می رود.

من معتقدم که تهیه، اعلام و اجرای خبر و برنامه سازی در شرایط کرونا یکی از سخت ترین کارهایی است که وجود دارد یکی از دلایلی که می توان به آن اشاره کرد این است که در مرحله بحث انتخاب سوژه است.

زمانی که یک خبرنگار به دنبال سوژه است و به بیمارستان برای تهیه گزارش مراجعه می کند، این سوژه تحت اختیار شما برای تغییر نیست و شما باید خود را با آن شخص بیمار هماهنگ کنید و این شرایط را سخت می کند.

به طور مثال زمانی که شما می خواهید با یک بیمار کرونایی مصاحبه کنید این شما هستید که باید خود را با او هماهنگ کرده و از ماسک چند لایه و گان استفاده و مراقبت کنید با این همه ریسک ابتلا برای خبرنگار خیلی بالا است.

با این همه اگر خبرنگاری در این عرصه مبتلا شود مسائل پساکرونا نیز برای او پیش می آید به این صورت که ممکن است برخی از آنان از بیمه درمانی برخوردار نباشند تا بتوانند هزینه ها را پرداخت کنند، ممکن است تا زمان بهبودی از کار بیکار شوند که این امر درآمد خانوادگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.

یک مجری یا خبرنگار که در عرصه رسانه فعالیت می کند زمانی که بیمار می شود باید تا زمان بهبودی از کار کناره گیری کند که در این مدت مدیر مسئول و یا رئیس رسانه حتما برای وی جایگزینی انتخاب خواهد کرد.

شخص بیمار ممکن است پس از بهبودی دیگر نتواند به شغل قبلی خود برگردد که این امر هم از لحاظ اجتماعی و خانوادگی می تواندتاثیرات روانی بدی برای او داشته باشد.

با همه این شرایط ما شاهد عدم حمایت ضعیف وزارت بهداشت از قشر خبرنگار، مجریان و گویندگان هستیم.

حتی در یکی از گفتگوهای سیما از معاونت دانشگاه علوم پزشکی کرمان به صراحت سوال کردم که این لیستی که برای بحث واکسن وجود دارد چرا به خبرنگاران اشاره ای نشده است که در پاسخ این طور بیان شد که ما تابع قوانین کلان کشوری هستیم که درست هم بود و وزارت بهداشت تاکنون هیچ اقدام و دستوری مبنی بر اولویت خبرنگاران برای واکسن نداشته است.

وقتی تمامی یک تیم المپیک واکسینه می شوند البته نمی گوییم که این کار انجام نشود اما وقتی نگاه مسئولان به ورزش چنین است چطور می توانید ارزیابی کنید که من مجری برنامه گفتگوی ویژه وقتی در فاصله یک متری یا کمتر از آن با میهمانان در برنامه حضور دارند چه تضمینی وجود دارد که من مبتلا نشوم، و اگر اجرا نکنم چطور شما می خواهید این اطلاع رسانی را به جامعه داشته باشید.

یا خبرنگاری که برای تهیه گزارش به بیمارستان افضلی پور جهت تهیه گزارش به بخش کرونایی مراجعه می کند به نظر شما اگر این اولویت نباشد چطور می خواهید هر روز خبرها را از طریق گوشی موبایل و فضای مجازی چک کنید اگرهمین بچه های خبرنگار یک روز کار نکنند این سکوت خبری شما را در موجی از نگرانی فرو خواهد برد.

بچه های حوزه رسانه بسیار تلاش می کنند فعالیت زیادی دارند و نیاز به حمایت گسترده دارند و این حمایت صرفا برای واکسن نیست پوشش های بیمه ای، حمایت های شغلی دوران بیکاری بحث های روحی و روانی همه این ها نیاز به حمایت دارد.

پرتنش ترین شغل، می توان گفت شغل خبرنگاری و گویندگی است که ما وارد خطر می شویم و مخاطب عام این خطر را می بیند و می شنود، اما من خبرنگار یک سنگرساز بی سنگر هستم که خود را در وسط خطر قرار داده ام.

بیان یک خاطره : در همان اوایل شیوع ویروس کرونا یک گفتگوی ویژه داشتم با یکی از معاونان دانشگاه علوم پزشکی در ارتباط با کرونا که بعد از اتمام برنامه به منزل مراجعه کردم که بعد از چند ساعتی مجدد از محل کار با من تماس گرفته شد مبنی بر اینکه شما باید سریعا خود را قرنطینه کنید زیرا میهمانی که شما با وی مصاحبه داشتید همینک متوجه شدیم که مبتلا به بیماری کرونا شده و در حال حاضر با تستی که از وی گرفته شده تا زمان رسیدن جواب شما باید خود را از خانواده دور نگه دارید که ممکن است شما را هم درگیر کرده باشد.

من ۸ ساعت در قرنطینه بودم تا جواب تست آن مسئول مشخص شود. شما نمی دانید که در این ۸ ساعت چه به من و خانواده من گذشت، ابتدای کرونا بود و ترس و وحشت ها از الان خیلی بیشتر بود تا اینکه مجددا با من تماس گرفته شد و گفتند که جواب تست منفی است شما می توانید از قرنطینه بیرون بیایید.

*امید که بزودی شاهد واکسینه شدن خبرنگارن باشیم

نجمه حسنی خبرنگار جمهوری اسلامی ایران : برخی مواقع مسائل، مشکلات و یا بلایایی سبب می شود تا برخی خانه نشین و یا از کار بیکار شوند کما اینکه در شرایط کنونی کرونا که بسیاری مجبور شدند برای جلوگیری از شیوع کرونا خانه نشین و یا دورکار شوند.

اما خبرنگاران این اقشار خستگی ناپذیر هر کاری که منجر به تعطیل شدن سایر مشاغل می شود اما برای خبرنگاران عین خبر و عین کار است.

در شهرستان ها تمامی رسانه ها به جز رسانه ملی چه رسانه های مکتوب چه دیداری و فضای مجازی شیفت بندی نیستند و تعداد نیروهای آنان در حد نصاب نیست که بتوانند آنان را در شیف چیدمان کنند مجبورند که از تمامی گروه ها در تمامی شیفت ها بطور آنلاین استفاده کنند که این عملا علاوه بر فرسودگی نیروها باعث ابتلا به کرونا می شود.

خبرنگاران در تمامی مسائل و مشکلات جامعه پای کار هستند و ممکن است در این مسیر دچار مشکلات زیادی هم شوند از جمله اینکه همکاران زیادی داشتیم که به کرات به بیماری کرونا مبتلا شده اند هر چند قطع به یقین این درگیری های مکرر علاوه بر درگیری خانواده و اطرافیان باعث صدماتی به جسم و روح آنها خواهد شد.

گرچه خبرنگاران، دیگر آبدیده شده اند و می دانند در زمان مواجهه با بیماران کرونایی چه مسائلی را در هنگام رسیدن به محل کار و منزل انجام دهند که باعث سرایت و انتقال بیماری به دیگر اعضا خانواده و همکاران نشوند.

زمانی که همه از رفتن به بخش کرونایی و حتی رفتن به بیمارستانی که بیماران کرونایی در آنجا وجود دارد ابا می کنند اما خبرنگاران حاضرند برای اطلاع رسانی این ریسک را به جان بخرند تا بتوانند اخبار را به گوش مردم برسانند.

در کل می توان گفت که درخواست و خواهش مردم از یک رسانه این است که اطلاع رسانی کنند و دیدشان نسبت به آنچه در جامعه رخ می دهد باز شود.

به نظر من می بایست از همان ابتدا که واکسن وارد کشور شد و کادر درمان تحت پوشش قرار گرفت می بایست که خبرنگاران را نیز در این لیست قرار می دادند، اما هنوز دیر نشده و امید که ما شاهد این اتفاق خوب برای عرصه رسانه باشیم.