روزنامه‌نگاری سلامت؛ تکامل و نوآوری در عصر دیجیتال

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبرنگاران و رسانه و به نقل از خبرنگار مهر؛ ابراهیم نوری گوشکی متخصص پزشکی خانواده، به بهانه روز خبرنگار، در نوشتاری جامع و کامل، به موضوع رسانه و روزنامه‌نگاری سلامت پرداخته است.

رسانه‌ها به‌عنوان واسطه‌ای بین علم و جامعه عمل می‌کنند و واقعیت اجتماعی مردم را چارچوب بندی می‌کنند و آگاهی عمومی را درباره رویدادهای مرتبط با علم شکل می‌دهند و بر نحوه تفکر مردم در مورد موضوعات خاص تأثیر می‌گذارند.

رسانه‌های خبری با اطلاع رسانی از آخرین پیشرفت‌های علمی، واسطه‌ای حیاتی برای شهروندان، بیماران، پزشکان و سیاست‌گذاران هستند و از طریق تأثیرگذاری بر مراحل مختلف فرآیند سیاست گذاری، نقش حیاتی در شکل دادن به سیاست‌های عمومی ایفا می‌کنند. نقش مهمی در باز کردن یک پنجره سیاست بازی می‌کنند که در آن گروه‌های ذی نفع مشکلات را مشخص می‌کنند، از راه‌حل‌ها دفاع می‌کنند و بر دولت فشار می‌آورند تا پاسخ دهد.

علاوه بر این، از طریق رسانه‌ها، می‌توان سیاست‌ها را ارزیابی کرد و سیاست گذاران را در قبال تصمیمات خود پاسخگو دانست.

رسانه‌ها می‌توانند مجرایی باشند که مردم، جامعه مدنی و محققان را به سیاست گذاران پیوند دهد. سازمان‌های مدنی و محققان می‌توانند از رسانه‌ها برای ارتقای موضوعات در خط مقدم دستور کار سیاست‌گذاران استفاده کنند.

رسانه‌ها می‌توانند به عنوان یک استراتژی برای مشارکت دادن مردم و سهامداران مختلف در توسعه و اجرای سیاست‌ها استفاده شوند. مشارکت عمومی در توسعه و اجرای سیاست‌ها، دموکراسی مشارکتی، شفافیت و پاسخگویی را تشویق می‌کند.

رسانه‌ها همچنین می‌توانند ابزاری برای ترویج سیاست‌گذاری مبتنی بر شواهد و پر کردن شکاف موجود از طریق انتشار نتایج تحقیقات به سیاست‌گذاران و مردم باشند.

خبرنگاری، سنگری در برابر نفوذ صنعت و دولت بر محتوا و برنامه‌های رسانه‌ای است.

در حالی که معنای “خبرنگاری خوب” قابل تفسیر است، سه ارزش برای حفظ یک رسانه سالم عبارتند از: دقت، استقلال و دیدگاه انتقادی.

یک خبرنگار مستقل توجه را به موضوعاتی جلب می‌کند که منابع قدرتمند ممکن است بخواهند آن موضوع پنهان بماند.

برای حفظ این ارزش‌ها به خبرنگاری به عنوان یک حرفه نیاز داریم.

خبرنگاران به گونه‌ای آموزش دیده اند که دقیق، مستقل و منتقد باشند.

خبرنگارانی که به جناح خاصی وابسته هستند، اغلب مدل‌ها و ایدئولوژی‌های خود را به اشتراک می‌گذارند و در نهایت «معانی در خدمت قدرت» تولید می‌کنند. با این حال، محصول نهایی ظاهری طبیعی به خود می‌گیرد و ایدئولوژی زیربنای آن را پنهان می‌کند. رسانه‌ها و عملکرد خبرنگاری به عنوان نهادهای ایدئولوژیک در نظر گرفته می‌شوند که در کنار نظام آموزشی، قانون، خانواده و مؤسسات مذهبی فعالیت می‌کنند.

قرن بیست و یکم تغییرات چشمگیری را در صنعت خبر به ارمغان آورد. روزنامه‌ها در حال کوچک شدن و بسته شدن هستند و منابع اینترنتی پوشش خبری و خبرگزاری‌ها در حال گسترش هستند. این تغییرات پتانسیل افزایش چشمگیر دسترسی عمومی به اطلاعات را دارند.

خبرنگاری دقیق، مستقل و حیاتی برای حفظ یک جامعه آگاه به عنوان پایه دموکراسی و سلامتی خوب است و به طور فزاینده ای، اعتماد، احساسات و روایت‌های قانع کننده نیز برای دستیابی به مخاطبان در خصوص رقابت مورد نیاز است.

با تکیه بر نوآوری‌ها در خبرنگاری عمومی و روزنامه‌نگاری مدنی، محققان و مربیان خبرنگاری اکنون برای تمرکز بیشتر بر جامعه و گوش دادن بیشتر به شهروندان و همکاری با آنها برای ایجاد خبرنگاری با تأثیر اجتماعی بحث می‌کنند.

کسانی که به دنبال حرفه خبرنگاری هستند، باید افرادی سریع اندیش، ماجراجو و کنجکاو باشند که به قدرت رسانه اعتقاد داشته باشند. علیرغم این واقعیت٬ حرفه خبرنگاری دستخوش تغییرات زیادی شده در حالی که اصول اولیه کسب و کار ثابت مانده است٬ مصرف اخبار آنلاین افزایش یافته است.

در هر حال٬ حرفه خبرنگاری افراد باهوش و سخت کوشی را جذب می‌کند که به کاری که انجام می‌دهند اهمیت زیادی بدهند. با توجه به اینکه این حرفه به اندازه سایر مشاغل ارتباطی پردرآمد نیست و به مهارت‌های مشابهی نیاز دارد، خبرنگاری یک “شغل پرشور” است. افراد زیادی در این حرفه کار می‌کنند فقط به این دلیل که آن را دوست دارند و برخلاف کارهای بیشتر مردم که در فضای اداری شناخته می‌شود، روزنامه‌نگاران آثار خود را برای عموم منتشر می‌کنند.

خبرنگار باید بداند که چگونه یک خبر جالب را به روشی واضح و مختصر بگوید که خواننده، بیننده یا شنونده را آگاه کند.

مزایای شغل خبرنگاری

-کسب درآمد برای امرار معاش

– کار کردن روی پروژه‌های چالش برانگیز و هیجان انگیز در میان افراد پرشور و آگاه

-احساس موفقیت

-سفر رفتن به ویژه برای خبرنگاران بین المللی

-آشنا شدن با افراد مختلف

-متخصص شدن در جامعه

تاریخچه خبرنگاری

بازرگانان، ملوانان و مسافرانی که در حال سفر بودند، اخبار را به سرزمین اصلی باز می‌گرداندند و این اخبار توسط دستفروشان دوره گرد برداشت و از شهری به شهر دیگر پخش شد. کاتبان باستان اغلب این اطلاعات را یادداشت می‌کردند. این انتقال اخبار بسیار غیر قابل اعتماد بود و با اختراع ماشین چاپ از بین رفت.

مورخ استرالیایی کیت ویندشاتل زمانی گفت: “منشا روزنامه‌نگاری دقیقاً در همان جایی است که منشأ تاریخ است.” از ابتدا، دهان به دهان چرخیدن اخبار راهی برای به اشتراک گذاری اطلاعات بوده است. از قبیله به قبیله، روستا به روستا و از همسایه به همسایه، جوامع در سراسر جهان بر ارتباطات شفاهی متکی بودند.

تقریباً تا سال ۳۴۰۰ قبل از میلاد اخبار از طریق کتیبه‌های هیروگلیف در گل منتقل می‌شد.

توسیدید، مورخ یونان باستان، به طور گسترده به عنوان اولین روزنامه‌نگار شناخته می‌شود که قدمت آن به ۴۰۰ سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

Acta Diurna در روم باستان که تقریباً به “اعمال روزانه” ترجمه شده است، اغلب به عنوان اولین شکل خبرنامه در نظر گرفته می‌شد. این روزنامه‌ها که در حدود سال ۵۹ قبل از میلاد ساخته شد، با سنگ یا فلز نوشته می‌شد و در مکان‌های عمومی برای مصرف اخبار نمایش داده می‌شد.

توسعه ماشین چاپ در سال ۱۴۴۰ انقلابی در وسایل ارتباطی ایجاد کرد. قبل از توسعه، کتاب‌ها و اسناد به سختی با دست کپی می‌شدند و دسترسی به آنها محدود بود.

رسانه‌های محدود قبل از آن زمان فقط برای ثروتمندان بود و فقرا را بدون دسترسی به اخبار رها می‌کردند.

چاپخانه که توسط یوهانس گوتنبرگ توسعه یافت، امکان تولید انبوه نوشتار را فراهم کرد و اخبار را به طور گسترده‌تری در دسترس عموم قرار داد. در نتیجه، روزنامه‌ها به وسیله‌ای محبوب برای انتقال اخبار، نظرات و اطلاعات به مخاطبان بیشتری تبدیل شدند.

در سال ۱۵۵۶، دولت ونیز برای اولین بار ماهنامه Notizie scritte (“اعلامیه‌های کتبی”) را منتشر کرد که در نهایت نام آن به معنای “روزنامه” شد.

روزنامه “رابطه در آلمان”، که در سال ۱۶۰۹ تأسیس شد، یکی از اولین روزنامه‌ها بود و عمدتاً در مورد رویدادهای نقاط مختلف جهان گزارش می‌کرد.

مشارکت زنان در روزنامه‌نگاری در فرانسه آغاز شد. از مارگریت پتی دو نویر (۱۶۶۳-۱۷۱۹) به عنوان اولین روزنامه نگار زن مشهور در فرانسه و اروپا یاد می‌شود.

روزنامه‌ها (و تا حدی مجلات) از قرن هجدهم، رادیو و تلویزیون در قرن بیستم و اینترنت در قرن بیست و یکم همیشه رسانه اصلی روزنامه‌نگاران بوده‌اند.

در عصر پر جنب و جوش دیجیتال امروز، خبر نگاری در دنیای ما پویاتر و تاثیرگذارتر از همیشه شده است و از روزهای اولیه پیدایش کتیبه‌های فلزی تا انتشار اخبار جعلی در شبکه‌های اجتماعی، نقش اساسی در جامعه ما داشته است.

یکی از تغییرات مهم در جعبه ابزار موجود منابع خبرنگاری در دهه گذشته٬ استفاده از اینترنت بوده است. منابع اینترنتی کار خبرنگاران را آسان کرده و کیفیت کار آنها را بهبود بخشیده است.

خبرنگاران از منابع اینترنتی برای شناسایی کارشناسان، جمع‌آوری اطلاعات پس‌زمینه، ارائه زمینه، یافتن حقایق و منابع آماده، دسترسی به اطلاعات دولتی و شرکت‌ها، مطلع شدن از رویدادهای جاری و شناسایی ایده‌های خبری استفاده می‌کنند.

عوامل سازمانی و شخصی بر نحوه نگرش مدیران رسانه به تصمیم‌گیری و همچنین اولویت‌هایی که برای گزارش‌دهی می‌گذارند، تأثیر می‌گذارد.

چندین مجموعه از ارزش‌ها زیربنای تصمیم‌گیری خبرنگاری و تعیین اولویت هستند، از جمله ارزش‌های اجتماعی (مانند سنت، تضاد گروهی) ٬ ارزش‌های روزنامه‌نگاری (به عنوان مثال، عینیت، مسئولیت) ٬ ارزش‌های سازمانی (به عنوان مثال، انگیزه، اهداف شرکت) و ارزش‌های مخاطب (به عنوان مثال، تأثیر، به موقع بودن).

خبرنگارانی که تنها بر یک موضوع تمرکز می‌کنند، بیشتر در سازمان‌های رسانه‌ای بزرگ‌تر یافت می‌شوند که می‌توانند کارمندان و منابع بزرگ‌تری را برای گزارش تهیه کنند، در حالی که خبرنگاران در سازمان‌های رسانه‌ای کوچک‌تر اغلب مجبورند چندین موضوع را پوشش دهند و ممکن است کمتر بتوانند در هر موضوع خاصی تخصص داشته باشند.

مفسران دو رویکرد مرتبط را برای محافظت از مردم در برابر آسیب‌های احتمالی ناشی از تعامل صنعت و خبرنگاری پیشنهاد کرده‌اند: شفافیت بیشتر و ایجاد مقررات.

دولت‌ها همچنین به طور فزاینده‌ای در تأثیرگذاری بر رسانه‌های جمعی٬ ماهر و پیچیده می‌شوند و منابع قابل توجهی را که در اختیار دارند برای «مدیریت» محتوا و برنامه‌های رسانه‌ها با روش‌هایی که عموماً به عنوان هنر «چرخش» شناخته می‌شود، اختصاص می‌دهند.

وزارتخانه‌ها نقش‌ها و بخش‌های جدیدی را ایجاد کرده‌اند که صرفاً برای این منظور وجود دارد: مشاوران رسانه‌ای و مدیران روابط عمومی به یکی از ویژگی‌های بارز چشم‌انداز سیاسی تبدیل شده‌اند.

خبرنگاران سلامت دروازه بان‌های مرکزی هستند که اخبار سلامت را انتخاب، دسته بندی و به مخاطبان وسیعی منتقل می‌کنند، اما انتخاب و محتوای اخبار سلامت نیز تحت تأثیر منابعی است که خبرنگاران به آن‌ها تکیه می‌کنند و به طور فزاینده‌ای با بیماران و جامعه مشورت می‌کنند تا به مسائل سلامت چهره «انسانی‌تری» بدهند.

کیفیت خبرنگاری، موضوعی است که برای بخش سلامت مورد توجه قرار می‌گیرد زیرا تخصص و تجربه٬ نقش مهمی در ارتباطات در مورد سلامت و مراقبت‌های بهداشتی و به طور کلی در زندگی سیاسی ایفا می‌کند.

خبرنگاری سلامت نه تنها در تأثیرگذاری بر رفتارهای مرتبط با سلامت انسان کمک می‌کند، بلکه تأثیر زیادی بر سناریوی سلامت عمومی جهانی دارد.

خبرنگاران سلامت نه تنها بر درک عمومی از آخرین بحث‌های سلامت تأثیر می‌گذارند، بلکه بر انتخاب‌ها و رفتارهای مراقبت‌های بهداشتی فردی نیز تأثیر می‌گذارند.

جنبش مصرف گرایانه اخیر در سلامت برای مشارکت بیشتر بیماران در تصمیم‌گیری پزشکی، که در ایده‌های تصمیم‌گیری مشترک و تصمیم‌گیری آگاهانه منعکس شده است، بار سنگین‌تری را بر دوش مردم و بیماران قرار می‌دهد تا اطلاعات بیشتری در مورد سلامت داشته باشند.

پوشش خبری موضوعات بهداشتی در رسانه‌ها می‌تواند برجستگی موضوعات مرتبط با سلامت را ایجاد کند و بر باورها، نگرش‌ها و رفتارهای مردم تأثیر بگذارد.

اینترنت این پتانسیل را دارد که حفره خبری سلامت را به طور تصاعدی گسترش دهد و «عصر طلایی» روزنامه‌نگاری سلامت را معرفی کند و به عمق، دامنه و پیوندهایی که در رسانه‌های دیگر امکان‌پذیر نیست، اجازه نمود دهد. اینترنت به یک رسانه مهم برای مصرف‌کنندگانی تبدیل شده است که به دنبال اطلاعات مراقبت‌های بهداشتی و خدمات سلامتی هستند.

پیشرفت علم و فناوری اطلاعات دسترسی آنلاین را به یک نیاز اساسی تبدیل کرده است و راه را برای ظهور انتشارات با دسترسی آزاد و اخیراً روزنامه‌نگاری سلامت مبتنی بر وب هموار کرده است. به خصوص در زمان همه گیری کنونی، متخصصان بهداشت به اینترنت و در درجه اول به رسانه‌های اجتماعی به عنوان منبع انتقال سریع اطلاعات و ارتباطات بین المللی روی آورده اند.

پیشرفت علم و فناوری اطلاعات، دسترسی آنلاین را به یک نیاز اساسی برای پوشش جامع حجم وسیعی از ادبیات علمی و ترکیب شواهد جدید مؤثر بر سلامت جهانی تبدیل کرده است.

رسانه‌های مستقل سلامت٬ علاوه بر ارائه حقایق و اخبار تأیید شده به مردم، دولت‌ها و مقامات دولتی را نیز مسئول می‌دانند. به همین دلیل است که اعتماد مردم به رسانه‌های مستقل مانند روزنامه‌ها، علیرغم مشکلاتی که در انتشار نسخه‌های فیزیکی با آن مواجه هستند، ممکن است در حال افزایش باشد.

اعتماد به رسانه‌های خبری سلامت٬ به طور قابل توجهی بالاتر از اطلاعات دریافتی در رسانه‌های اجتماعی است. رسانه‌های جمعی از طریق انتشار اخبار سلامت، تحقیقات پزشکی و سیاست‌های سلامت، نقش پیشرو در انتشار اخبار سلامت، تأثیر بر دانش و باورهای بهداشتی مردم و در نهایت ارتقای سلامت عمومی ایفا می‌کنند.

تأثیر رسانه‌های سلامت بر باورهای عمومی به قدری زیاد است که گاهی افراد با توجه به آخرین اخبار بهداشتی که از طریق رسانه‌ها از آن مطلع می‌شوند، درمان جدیدی را اتخاذ می‌کنند.

علاوه بر این، رسانه‌ها به شدت بر تصمیمات پزشکان، سیاست گذاران و متخصصان سلامت تأثیر می‌گذارند.

با توجه به موضوع حساس یافته‌های پزشکی، تهیه اخبار دقیق، کامل و موثق بر عهده دست اندرکاران است.

هرگونه خبر نادرست، ناقص و غیر قابل اعتماد می‌تواند منجر به انتظارات غیر واقعی در افکار عمومی شود و سیاست گذاران را مجبور به اتخاذ قوانین و مقررات ناکارآمد یا حتی تهدید کننده سلامت کند.

خبرنگاران سلامت امروزی در محیطی بسیار متفاوت از دیروز کار می‌کنند.

ارتباطات نقش مهمی در پیشبرد اهداف بهداشت عمومی و همچنین درک بیشتر علم و سیاست‌های عمومی ایفا می‌کند.

این امر در همه زمان‌ها بسیار حیاتی است، خواه ترویج مزایای سلامتی ناشی از ایمن‌سازی، اهمیت بهداشت دست و یا انجام اقدامات شخصی برای پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر. ارتباطات در مواقع اضطراری مانند همه‌گیری کووید -۱۹ اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

وسیله اصلی در ارتباطات سلامت شامل رسانه‌های جمعی مانند کانال‌های تلویزیونی، روزنامه‌ها و کانال‌های رادیویی است.

روزنامه‌نگاران و نویسندگان در طول قرن گذشته نقش مهمی در سلامت عمومی ایفا کرده اند.

ویژگی‌های یک خبرنگار با اخلاق و سخت گیر بی شباهت به یک پزشک خوب نیست: راستگویی، درستکاری، کنجکاوی فکری، مهارت‌های ارتباطی و همدلی.

خبرنگاران مسئولیت ویژه ای در پوشش اخبار بهداشتی و پزشکی دارند. خوانندگان و بینندگان ممکن است بر اساس اطلاعات ارائه‌شده در اخبار سلامت تصمیم‌های مهم در مراقبت‌های بهداشتی بگیرند.

خبرنگار موفق سلامت کسی است که علاقه مند به دنبال کردن روندهای سلامت و تأثیر آنها بر جامعه است.

اعضای انجمن خبرنگاران سلامت (AHCJ) بر این باورند که خبرنگاران در انعکاس اخبار بهداشتی و پزشکی مسئولیت ویژه ای دارند.

خبرنگاران سلامت در هر گزارش به استانداردهای حرفه‌ای ملزم هستند. برای دستیابی به این هدف، خبرنگاران سلامت باید در انتخاب منابع هوشیار باشند، پیوندهای احتمالی بین منابع اطلاعاتی و کسانی که یک ایده یا درمان جدید را ترویج می‌کنند، بررسی و گزارش دهند، فرآیند تحقیقات پزشکی را درک کنند تا گزارش‌دهی دقیق داشته باشند و در استفاده از آنها عاقلانه عمل کنند.

خبرنگاری سلامت با کیفیت بالا با وجود این چالش‌ها ادامه دارد و در حال تکامل است: بخش‌هایی از طریق پروژه‌های روزنامه‌نگاری اجتماعی و بخش‌هایی از طریق تعهد حرفه‌ای.

خبرنگاران سلامت در خط مقدم هستند تا به مردم کمک کنند تا آخرین پیشرفت‌ها در درمان و مراقبت‌های پیشگیرانه را بهتر درک کنند. اطلاعات غلط پزشکی مسلماً بزرگترین عامل خطر برای بیماری و ناتوانی است.

گزارشگران سلامت یک واسطه مهم هستند و اطمینان حاصل می‌کنند که مردم روزانه مهم‌ترین نکات تحقیقات پزشکی را که برای متخصصان آموزش دیده در نظر گرفته شده است، درک می‌کنند و بر آنچه برای مخاطبان اهمیت دارد تمرکز می‌کنند.

یک گزارشگر سلامت باید اخباری را که مستقیماً تا حد امکان بر افراد تأثیر می‌گذارد، در اولویت قرار دهد.

خبرنگاران سلامت باید سوال بپرسند و دوباره بپرسند و برگردند و دوباره بررسی کنند تا مطمئن شوند که اعداد را به درستی تفسیر می‌کنند. شاید مجبور شوند سه و چهار بار پیش محققان یا پزشکان برگردند و مطمئن شوند که نه تنها آنچه را که آنها یافته اند می‌فهمند، بلکه آن را به طور مؤثر برای عموم مردم ترجمه می‌کنند.

برای تأثیرگذاری پیام‌های ارتباطی سلامت، باید ویژگی‌های مخاطب در نظر گرفته شود.

به این ترتیب، خبرنگاری سلامت نقش مهمی در سواد سلامت مصرف کننده ایفا می‌کند. خبرنگاران سلامت وظیفه دارند اطلاعات پزشکی و بهداشتی را به محتوای قابل درک برای افراد غیرمعمول جامعه ترجمه کنند.

خبرنگاران سلامت به واسطه نقشی که در برقراری ارتباط با مردم دارند، توانایی پاسخگویی به انواع نیازهای اطلاعاتی سلامت را دارند.

بسیار مهم است که خبرنگاران سلامت درک خوبی از ترکیب جمعیتی جامعه خود، از جمله قومیت، تفاوت‌های بهداشتی، سطح سواد و کسانی که در مناطق روستایی و شهری زندگی می‌کنند، داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که محتوای خبری با مخاطبان هدف آنها در ذهن مطابقت دارد.

کیفیت خبر موضوع مهمی در بخش سلامت است. چشم انداز در نحوه دریافت اطلاعات سلامتی مصرف کنندگان تغییر کرده است. تغییر به اینترنت و رسانه‌های اجتماعی اکنون راهی است که بسیاری از مصرف کنندگان اطلاعات بهداشتی و پزشکی خود را به دست می‌آورند.

علاوه بر این، اطلاعات بسیار پیچیده در پزشکی و علم، روزنامه‌نگاری سلامت را از سایر اشکال روزنامه‌نگاری جدا می‌کند.

با توجه به اینکه آموزش آنلاین راه حلی مقرون به صرفه برای رسیدگی به مشکل فرصت‌های آموزشی ناکافی برای خبرنگاران است، فرصت‌های آموزش آنلاین باید افزایش یابد.

آموزش خبرنگاران سلامت در مورد اهمیت و استفاده از شواهد است. اثربخشی آموزش روزنامه‌نگاران برای تسهیل گزارش سلامت مبتنی بر شواهد است. آموزش خبرنگار باعث افزایش دقت و در نتیجه کیفیت گزارش سلامت می‌شود. شکاف بین رسانه‌ها و دنیای پژوهش هنوز زیاد است.

گزارش دهی ناکافی یا گمراه کننده تهدید قابل توجهی برای سلامت عمومی است. با این حال، بسیاری از منابع اطلاعات بهداشتی همراه با سانسورهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی در ارتباط با اخبار سلامت منجر به گزارش‌های نادرست می‌شود که می‌تواند سلامت فردی را به خطر بیندازد و منجر به سیاست‌های بهداشتی مضر شود.

تمایل کم مقامات بهداشتی برای ارائه اطلاعات بهداشتی یا ملاقات با مطبوعات، مشکلات تفسیر آماری و عدم آموزش پزشکی می‌شود.

خبرنگاران باید آموزش‌های خاص در زمینه گزارش سلامت ببینند و مسائل سلامت را درک کنند.

تعداد بسیار کمی از دانشگاه‌ها در سراسر جهان دوره‌های دیپلم / مدرک تحصیلات تکمیلی در خبرنگاری سلامت ارائه می‌دهند.

از آنجایی که خبرنگاران سلامت پتانسیل بسیار زیادی برای پر کردن شکاف بین متخصصان بهداشت و افراد عادی دارند، بنابراین آموزش تخصصی به آنها کمک می‌کند تا بینش عمیقی نسبت به آنچه می‌نویسند، به شیوه‌ای معنادار داشته باشند. همچنین به آنها در تفسیر تحقیقات پزشکی، قضاوت در مورد کیفیت شواهد پزشکی قبل از گزارش، و تولید پیام رسانه‌ای دقیق، کامل و متعادل کمک می‌کند.

دولت‌ها می‌توانند از خبرنگاری سلامت و سواد رسانه‌ای سلامت حمایت کنند. خبرنگاران باید با دولت‌ها، متخصصان سلامت، محققان و مردم کار کنند تا از فناوری‌های نوظهور برای شناسایی، ارزیابی و اشتراک گذاری اطلاعات بهداشتی با کیفیت بالا استفاده کنند.

خبرنگاران در روزنامه‌نگاری سلامت با موانعی از جمله عدم دسترسی به تحقیقات، به ویژه تحقیقات محلی، آموزش در مورد چگونگی یافتن، درک و ارزیابی اطلاعات سلامت روبرو هستند.

عصر دیجیتال فرصت‌هایی را برای همکاری در سراسر جهان برای تقویت خبرنگاری سلامت با کیفیت بالا ارائه می‌دهد.

به نظر می‌رسد که روابط مستمر با خبرنگاران فرصت سازنده‌ای را برای محققان سلامت سیاست محور فراهم می‌کند تا فراتر از ترویج مطالعات منفرد٬ تفاسیر ظریف‌تری از مجموعه شواهد تحقیقاتی در خدمت بهبود سلامت و مراقبت‌های بهداشتی را منتقل کنند.

هنگامی که محققان درگیر روابط مستمر با خبرنگاران می‌شوند، ممکن است تأثیرگذار باشند.

روابط مستمر ممکن است به خبرنگاران کمک کند تا با مردم در مورد موضوعات بهداشتی متفاوت، مانند عوامل تعیین‌کننده سلامت، یا موضوعات مراقبت‌های بهداشتی دقیق، به عنوان اصلاحات مراقبت‌های اولیه ارتباط برقرار کنند.

خبرنگاران و محققان هدف مشترکی دارند: “همه به دنبال راه حل هستند.”

با در نظر گرفتن تأثیر عمده پوشش خبری بر ادراک خطر، متخصصان سلامت باید نسبت به کمک به بهبود روزنامه‌نگاری سلامت فعال‌تر باشند.

اخلاق زیستی و سیاست گذاران به طور فزاینده ای نگران تأثیرات روابط بین خبرنگاران و شرکت‌های خصوصی بر خبرنگاری سلامت هستند.

نگرانی این است که روابط بین خبرنگاران و تولیدکنندگان دارو، دستگاه‌های پزشکی، داروهای مکمل و مواد غذایی می‌تواند گزارش‌های سلامت را مخدوش کند. این یک مشکل است زیرا اخبار سلامت تأثیر زیادی بر انتظارات و رفتار عمومی مربوط به سلامت دارد.

روابط حرفه‌ای بین دانشمندان و خبرنگاران می‌تواند درک عمومی از مسائل علم و سلامت را افزایش دهد.

این نوع همکاری به خبرنگاران سلامت اجازه می‌دهد تا با پزشکان در مورد محتوای اخبار سلامت مشورت کنند تا اطمینان حاصل کنند که اطلاعات بهداشتی ارائه‌شده در داستان‌های خبری واضح و قابل اعتماد است. این همکاری‌ها همچنین موضوعات بهداشتی معتبرتر و باکیفیت تری تولید می‌کنند و درک خبرنگاران سلامت از جنبه‌های فنی مرتبط با پزشکی و سلامت عمومی را افزایش می‌دهند.

پزشکان می‌توانند با ترجمه اطلاعات پیچیده سلامت به زبان ساده‌تر برای جوامع هدف به خبرنگاران سلامت کمک کنند.

گزارش‌دهی نادرست، اطلاعات ناکافی را در اختیار عموم و سیاست‌گذاران قرار می‌دهد که منجر به انتخاب‌های نادرست سلامت و سیاست‌های بهداشتی نامناسب می‌شود.

عوامل بسیاری مانع انتشار و گزارش دقیق تحقیقات سلامت در رسانه‌ها می‌شود. این عوامل عبارتند از: کمبود وقت خبرنگاران، زمان محدود جهت انتشار، فقدان پیشینه علمی، مشکلات در درک اصطلاحات، پیچیدگی مسائل بهداشتی، فشارهای تجاری و مشکلات در یافتن و استفاده از منابع.

به موقع بودن یک خبر، ترجیحات روزنامه‌نگاران و کنجکاوی آنها در مورد برخی مسائل، بر ارزش خبری یک خبر تأثیر می‌گذارد. اخبار بدبینانه بیشتر از اخبار خوش بینانه گزارش می‌شود.

هر چه سطح شواهد مورد استفاده در گزارش سلامت بالاتر باشد، کیفیت مقاله روزنامه بالاتر خواهد بود.

یکی از یافته‌های مهم کمبود خبرنگاران سلامت و همچنین فقدان بخش‌های اختصاصی به سلامت در روزنامه‌ها است.

نیاز به خبرنگاران متخصص سلامت به عنوان ابزاری برای افزایش کیفیت گزارش و ارتقای استفاده از شواهد در گزارش است که می‌تواند به سیاست‌ها هدایت شود.

کیفیت بالاتری از خبرهای نوشته شده توسط خبرنگاران متخصص سلامت در مقایسه با مواردی که توسط افراد غیر متخصص در همان رسانه نوشته شده است٬ مشاهده می‌شود.

همانطور که پزشکان مسئول حفظ محرمانه بودن اطلاعات بیماران هستند، خبرنگاران نیز موظفند از منابع خود در برابر آسیب یا انگ محافظت کنند و در گزارش‌های بی طرفانه شرکت کنند.

به رغم گزارش‌های غیرمسئولانه در گذشته، اکثر خبرنگارانی که شیوع بیماری‌ها را پوشش می‌دهند، عمیقاً به کار خود و خدمت به جوامع اهمیت می‌دهند و با خطرات شخصی و برای سود مالی کمی کار می‌کنند.

خبرنگاران به اخبار زیست پزشکی مربوط به سبک زندگی و مسئولیت‌های فردی اهمیت می‌دهند.

واضح است که ترجمه دانش پیچیده است و همکاری دانشمندان و خبرنگاران را به طور یکسان می‌طلبد.

تفاوت‌های ساختاری، موضوعی و معنایی قابل توجهی در نحوه انجام روزنامه‌نگاری سلامت توسط رسانه‌های قابل اعتماد و غیرقابل اعتماد وجود دارد.

در این عصر “اخبار جعلی”، مبارزه با اطلاعات نادرست سلامت آنلاین مفید خواهد بود. گسترش کلاهبرداری‌های مرتبط با سلامت چیز جدیدی نیست.

اخبار بهداشتی گمراه کننده یا اشتباه می‌تواند خطرناک باشد زیرا می‌تواند منجر به یک وضعیت بحرانی شود. بنابراین، مهم است که اطمینان حاصل شود اطلاعات بهداشتی که به صورت آنلاین در دسترس است، دقیق و با کیفیت هستند.

با توجه به اهمیت گزارش‌های دقیق اخبار سلامت و نیاز ملی به حرفه‌ای گری در روزنامه‌نگاری سلامت٬ تدوین و اجرای دوره‌های آموزشی با همکاری نزدیک با وزارت بهداشت و متخصصان برنامه‌های خبری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به شدت توصیه می‌شود.

با توجه به اهمیت تحقیقات پزشکی در سراسر جهان، خبرنگاری سلامت ابزاری برای اشتراک‌گذاری نتایج در نظر گرفته می‌شود.

مهم‌ترین موانع گزارش اخبار سلامت شامل این موارد است: تمایل کم مقامات بهداشتی به ارائه اطلاعات بهداشتی یا ملاقات با مطبوعات، تشریفات اداری و همکاری اندک مقامات بهداشتی، محدودیت زمان، عدم وجود آخرین اخبار٬ مشکلات تفسیر آماری و به طور کلی کمبود آموزش پزشکی.

به عنوان بازتاب، رسانه‌های گروهی ایران تا حد زیادی به مسائل بهداشتی پرداخته اند. اما کیفیت اخبار سلامت پوشش داده شده از نظر صحت و سقم با ایده آل فاصله زیادی دارد. کیفیت اخبار سلامت را از نظر صحت و سقم نامطلوب توصیف کرده‌اند.

کمبود وقت، عدم تمایل مسئولان بهداشتی به همکاری و خلاء آموزش‌های دریافتی، موانعی را برای خبرنگاران سلامت در انجام مأموریت خود ایجاد کرده است.

بنابراین، با توجه به اهمیت رسانه‌های جمعی در اطلاع رسانی به روز اخبار سلامت و ارتقای آگاهی عمومی از آخرین یافته‌های بهداشتی، نیازسنجی معتبر خبرنگاران حوزه سلامت، اجرای برنامه‌های آموزشی دقیق و توسعه یافته و ایجاد همکاری‌های بالاتر بین همه طرف‌های درگیر از اهمیت بالایی برخوردار خواهند بود.

یکی از جنبه‌های مهم انتشارات علمی، بررسی کیفیت توسط کارشناسانی است که می‌توانند جریان منطقی، دقت روش شناختی، شواهد و زمینه‌های اخلاقی تحقیق و بررسی را ارزیابی کنند.

یکی دیگر از جنبه‌های مهم خبرنگاری سلامت مدرن، مشاهده مقالات علمی در پایگاه‌های اطلاعاتی کتاب شناختی قابل اعتماد و پلت فرم‌های جستجوی پیشرفته است که به محققان اجازه می‌دهد اسناد معتبر محلی و بین‌المللی را بازیابی کنند.

در چند سال گذشته، تحقیقات علمی و خبرنگاری سلامت به شدت تحت تأثیر مسائل اخلاقی متعددی قرار گرفته‌اند. کمیته اخلاق هر سازمان به این مسائل می‌پردازد. مسئولیت اصلی این دستورالعمل‌های اخلاقی، تضمین ایمنی تمام موجودات، اعم از انسانی و غیره، است که در این پروژه‌ها گنجانده شده‌اند.

همه ارتباطات بهداشتی و راهبردهای پیشگیری از بیماری بر پیام‌رسانی سلامت از طریق رسانه‌های جمعی تأکید دارند. مطالعات هشدار داده اند که «گزارش خبری ناکافی، گمراه کننده یا ناقص تهدیدی برای سلامت عمومی است.

چنین گزارش‌هایی می‌تواند افراد را به سمت انتخاب‌های نادرست سوق دهد که ممکن است سلامت آنها را به خطر بیندازد یا بر سیاست‌گذاران تأثیر بگذارد تا قوانین، مقررات یا سیاست‌های ناکافی یا مضر را اتخاذ کنند.

پزشک-خبرنگاران عمر کاری خود را صرف ایجاد تعادل بین الزامات اخلاقی دو حرفه می‌کنند که اغلب دارای اهداف رقابتی هستند.

سوگند بقراط دستور می‌دهد که پزشکان “هیچ آسیب یا بی عدالتی” به بیماران خود نکنند و آنچه را که “در زندگی” بیماران خود می‌بینند یا می‌شنوند، “مخفی نگه دارند”.

گزارش نادرست اخبار می‌تواند منجر به انتظارات غیر واقعی در مردم شود، امیدها و ترس‌های کاذب ایجاد کند، بر معضلات تصمیم گیری درمانی آنها بیفزاید و سیاست گذاران را وادار به اتخاذ قوانین و مقررات ناکارآمد یا حتی تهدید کننده سلامت کند.

اولین روزنامه‌نگاران متخصص پزشکی حرفه‌ای بودند که مشتاق غلبه بر شکاف بین پزشکی و مردم بودند و با ایجاد جایگاه جدید خود در روزنامه‌نگاری، به پل سازان تبدیل شدند.

توصیه‌های تخصصی درست به طور بالقوه می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد. چنین شکافی در اطلاعات پزشکی قابل اعتماد وجود دارد. این چیزی است که اکنون در حال پل زدن هستیم. این کار نیاز به تمرین دارد. باید اعتماد و تفاهم ایجاد کنید و در واقع ممکن است زندگی کسی را تحت تأثیر قرار دهید.

خبرنگاران سلامت اخبار تلویزیون محلی٬ فرصتی برای ارائه اطلاعات بهداشتی محلی و متناسب با مخاطبان اخبار آنلاین و تلفن همراه دارند. روزنامه‌نگاران محلی معمولاً با توجه به درک عمیق‌تر آنها از پویایی‌های روی زمین، موقعیت بهتری نسبت به کسانی که پشت میز در اتاق‌های خبری خارجی هستند، برای ارائه و رهبری یک خبر دارند.

گزارشگران رادیویی اجتماعی نیز منابعی هستند که برای سازمان‌های پاسخگویی که سعی در درک زمینه دارند، استفاده می‌شوند. در طول یک بیماری همه گیر، رادیو می‌تواند به عنوان یک کانال حیاتی برای کارشناسان محلی برای رد شایعات و به اشتراک گذاری اطلاعات علمی عمل کند.

گزارشگران رادیویی محلی احتمالاً قبلاً اعتماد اعضای جامعه را به خود جلب کرده اند، بنابراین می‌توانند به پاسخ دهندگان در انتشار اطلاعات مهم و ایجاد انگیزه برای خبرنگاری سلامت کمک کنند.

مشارکت با رسانه‌های محلی، کمک به جلوگیری از انتشار شایعات و ایجاد خبرنگاران محلی به عنوان حلقه‌های کلیدی در زنجیره‌های اطلاعاتی، انگیزه حسن نیت را ایجاد می‌کند.

به منظور تقویت رسانه‌ها برای ایفای مؤثر نقش خود در ارائه اخبار و اطلاعات بهداشتی معتبر و تأیید شده، اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:

– به کارگیری خبرنگاران و ویراستارهای تمام وقت و حرفه‌ای آموزش دیده برای نوشتن و ویرایش خبرهای سلامت. برای تحقق این امر، نیاز به تمرکز بیشتر بر روزنامه‌نگاری سلامت و علم در مدارس آموزشی و همچنین آموزش در حین کار از طریق کارگاه‌ها، بورسیه‌ها و غیره وجود دارد.

-روزنامه‌ها و کانال‌های تلویزیونی نیز باید کارکردهای راستی آزمایی را انجام دهند، به ویژه برای از بین بردن اخبار جعلی، اطلاعات نادرست در مورد موضوعات بهداشتی.

-ارتباط بیشتر بین رسانه‌ها و کارشناسان سلامت، محققان و سیاست گذاران برای بهبود کیفیت اخبار سلامت در رسانه‌ها ضروری است.

– یکی از اصول روزنامه‌نگاری سلامت خوب ارائه اخبار مبتنی بر شواهد همراه با مزایا و خطرات درمان‌های جدید و پیشرفت‌های تحقیقاتی است.

-همچنین این وظیفه رسانه‌ها است که با مردم و جوامع ارتباط برقرار کنند و آنها را با “سواد خبری و اطلاعاتی” توانمند سازند. چنین تعاملی با مردم همچنین برای تحریک راه حل های جدید و نیز مشارکت آنها در تصمیم گیری ها و سیاست‌های مرتبط با سلامتی که بر آنها تأثیر می‌گذارد بسیار مهم است.

صلاحیت‌ها و مهارت‌های موفقیت آمیز در حرفه خبرنگاری

اشتیاق به روزنامه‌نگاری مراقبت‌های بهداشتی.

مدرک علمی معتبر در خبرنگاری یا تجربه معادل مورد نیاز است.

حداقل سه سال سابقه کار خبرنگاری.

آشنایی با اخلاق خبرنگاری٬ تجربه حفظ استانداردهای خبرنگاری، از جمله استانداردهای تعادل و انصاف.

توانایی بیان و ارائه شفاهی و نوشتاری.

میزان بالای تفکر مستقل و مسئولیت پذیری شخصی.

خود انگیزه، برونگرایی و توانایی برای رسیدن به ضرب الاجل و دستیابی به نتایج.

توانایی کار در یک محیط تیمی فراگیر و مشارکتی.

توانایی ایجاد ایده‌های خبری پویا و خلاقانه.

تعهد به تنوع در گزارش و منبع یابی

توانایی قضاوت صحیح اخبار و پیروی از اخلاق و استانداردها